 |
| "Highbreeds: Johnston Foster & Dionisios Fragias re-think contemporaneity by way of classical myths" |
ΓΛΥΦΑΔΑ, 18 Σεπτεμβρίου 2014 – Η Μπλέντερ Γκάλερι εγκαινιάζει τη σεζόν της με μία έκθεση σύγχρονης τέχνης που έχει τίτλο «Οι Τζόνστον Φόστερ & Διονύσιος Φραγκιάς επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω των κλασικών μύθων» σε επιμέλεια του Μεγακλή Ρογκάκου. Η παρουσίαση θα διαρκέσει ως τις 30 Οκτωβρίου. Πρόκειται για την πρώτη έκθεση που διοργανώνει η Μπλέντερ Γκάλερι σε συνεργασία με τη RARE Gallery της Νέας Υόρκης, ανοίγοντας το δρόμο για μελλοντικές συνεργασίες της Μπλέντερ με γκαλερί από όλο τον κόσμο.
Στον συνοδευτικό κατάλογο της έκθεσης ο Ρογκάκος σχολιάζει, «Ο κύριος τίτλος της έκθεσης “Highbreeds” είναι ένα λογοπαίγνιο που απηχεί ομόφωνα την έννοια του προγονικού του αγγλικού όρου (hybrids). Αυτός ο πρόσφατα επινοημένος όρος συνδέεται με το Ντυσανικό ήθος στο έργο και των δύο συμμετεχόντων καλλιτεχνών – του Τζόνστον Φόστερ (γ. 1978) και του Διονυσίου Φραγκιά (γ. 1971) – και οι δύο μάστορες και χειριστές διαφορετικών μεθόδων και υλικών. Επιπλέον, ο τίτλος παραπέμπει στον αναζωογονητικό νέο τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τη μυθολογία στα έργα τους.»
Τα εκτιθέμενα έργα προβλέπονται να παρουσιάσουν αφενός μία σύγχρονη εκδοχή των αρχετυπικών υβριδίων και αφετέρου πρόσφατα επινοημένα υβρίδια εμπνευσμένα από την εποχή μας. Συνιστούν παραδείγματα των προσφάτων διεθνών τάσεων στην παραγωγή καλών τεχνών – οικειοποίηση απορριμμένων βιομηχανικών υλικών για τον Φόστερ και υψηλής τεχνολογίας κοπή με εκτόξευση νερού σε συνδυασμό με παραδοσιακά ζωγραφισμένο ρεπορτάζ για τον Φραγκιά. Αυτά τα έργα επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω κλασικών μύθων για να παράγουν νέα στοιχεία κωμωδίας, σάτιρας, παρωδίας και φάρσας. Έτσι, τα αρχετυπικά υβρίδια μπορούν να ξαναγεννηθούν με έναν τρόπο που μας αφορά ουσιαστικά και να επανακτήσουν επίκαιρη σημασία στην πραγματική ζωή σήμερα.
Ο Τζόνστον Φόστερ φέρνει μία απωλεσμένη αίσθηση «χειροτεχνικότητας» στα γλυπτά του, τα οποία δημιουργούνται από απορριμμένα, αποβεβλημένα υλικά που βρίσκει σκορπισμένα σε νησίδες αυτοκινητοδρόμων, πεταγμένα σε χωματερές, και εγκαταλελειμμένα σε σοκάκια. Αποτελούν αλληγορίες για την επιβίωση, αποδεικνύοντας ειρωνικά πώς τα απαραίτητα υλικά της φύσης μπορεί να μετασχηματισθούν για να υποστηρίξουν την ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά στη συνέχεια συχνά απερίσκεπτα οδηγούνται στον κάδο απορριμμάτων. Στην ανάσταση αυτών των υλικών και την μετατροπή τους σε υπερβολικά και παραμορφωμένα πλάσματα, ο Φόστερ μας προειδοποιεί ότι η έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον μας μπορεί να οδηγήσει σε μερικές πολύ ασυνήθιστες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Τα πολυμεσικά έργα του Διονυσίου Φραγκιά, που είναι ελαιογραφίες επάνω σε διανοιγμένες επιφάνειες ή συναρμολογήσεις, συνδυάζουν την πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική εικονογραφία από διάφορες φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας ώστε να σχολιάσουν τις κυκλικές και ανταγωνιστικές τάσεις της ανθρώπινης φύσης προς τη δημιουργία και την καταστροφή, με έμφαση στον τρόπο που η σημερινή ώθηση προς τη τεχνολογική πρόοδο, ενώ είναι γεμάτη υπόσχεση και ελπίδα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Τα έργα του, συχνά αντιπαραβάλλουν στοιχεία από πολύ διαχωρισμένες χρονικές περιόδους για να δείξουν τον τρόπο που σε όλη την ιστορία διάφορα σύμβολα, με τα οποία οι κοινωνίες μετρούν και αντιπροσωπεύουν τα αντίστοιχα ιδανικά τους, αποκαλύπτουν τη συγκρουσιακή δυαδικότητα της φύσης της ανθρωπότητας.
H αποκάλυψη του έργου "Χρυσόμαλλο Δέρας" από τον Τζόνστον Φόστερ στο Athenaeum Intercontonental Hotel. (Φωτογραφία από το culturenow.gr)
Σε συνδυασμό με την έκθεση στη Μπλέντερ Γκάλερι, ο Φόστερ δημιούργησε ένα γλυπτό που άρχισε στη Νέα Σκοτία, όπου ζει και εργάζεται, και ολοκληρώθηκε στην Αθήνα σχετικά με το θέμα του «Χρυσόμαλλου Δέρατος», το οποίo παρουσιάστηκε αρχικά στο ξενοδοχείο InterContinetal (Αθήνα) και θα μεταφερθεί στην έκθεση Highbreeds" (συνεργασία με τη RARE Gallery, New York) τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν αύριο, Πέμπτη, στις 19:00.
Ένα σημαντικό έργο του Φραγκιά, ενός καλλιτέχνη γεννημένου στην Κεφαλονιά που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη έχοντας ως μέντορα τον Τζέφ Κούνς (Jeff Koons), έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Οι Φόστερ και Φραγκιάς αντιπροσωπεύονται από τη RARE Gallery της Νέας Υόρκης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Χώρος: Μπλέντερ Γκάλερι, Οδός Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα, 16674 Ελλάδα
Εγκαίνια: Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου, 19:00 Διάρκεια Έκθεσης: 18 Σεπτεμβρίου έως 30 Οκτωβρίου 2014
Οι ώρες λειτουργίας είναι: Δευτέρα – Πέμπτη: 09:00 – 18:00, Παρασκευή- Σάββατο: 11:00 – 19:00
Υπεύθυνη Τύπου & Επικοινωνίας: Έφη Πάλλη, +30 213 0280597, efi@theblendergallery.com
Διαδικτυακή Ανακοίνωση Έκθεσης και το παραπάνω δελτίο τύπου από το site της Μπλέντερ Γκάλερι :
Στον συνοδευτικό κατάλογο της έκθεσης ο Ρογκάκος σχολιάζει, «Ο κύριος τίτλος της έκθεσης “Highbreeds” είναι ένα λογοπαίγνιο που απηχεί ομόφωνα την έννοια του προγονικού του αγγλικού όρου (hybrids). Αυτός ο πρόσφατα επινοημένος όρος συνδέεται με το Ντυσανικό ήθος στο έργο και των δύο συμμετεχόντων καλλιτεχνών – του Τζόνστον Φόστερ (γ. 1978) και του Διονυσίου Φραγκιά (γ. 1971) – και οι δύο μάστορες και χειριστές διαφορετικών μεθόδων και υλικών. Επιπλέον, ο τίτλος παραπέμπει στον αναζωογονητικό νέο τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τη μυθολογία στα έργα τους.»
Τα εκτιθέμενα έργα προβλέπονται να παρουσιάσουν αφενός μία σύγχρονη εκδοχή των αρχετυπικών υβριδίων και αφετέρου πρόσφατα επινοημένα υβρίδια εμπνευσμένα από την εποχή μας. Συνιστούν παραδείγματα των προσφάτων διεθνών τάσεων στην παραγωγή καλών τεχνών – οικειοποίηση απορριμμένων βιομηχανικών υλικών για τον Φόστερ και υψηλής τεχνολογίας κοπή με εκτόξευση νερού σε συνδυασμό με παραδοσιακά ζωγραφισμένο ρεπορτάζ για τον Φραγκιά. Αυτά τα έργα επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω κλασικών μύθων για να παράγουν νέα στοιχεία κωμωδίας, σάτιρας, παρωδίας και φάρσας. Έτσι, τα αρχετυπικά υβρίδια μπορούν να ξαναγεννηθούν με έναν τρόπο που μας αφορά ουσιαστικά και να επανακτήσουν επίκαιρη σημασία στην πραγματική ζωή σήμερα.
Ο Τζόνστον Φόστερ φέρνει μία απωλεσμένη αίσθηση «χειροτεχνικότητας» στα γλυπτά του, τα οποία δημιουργούνται από απορριμμένα, αποβεβλημένα υλικά που βρίσκει σκορπισμένα σε νησίδες αυτοκινητοδρόμων, πεταγμένα σε χωματερές, και εγκαταλελειμμένα σε σοκάκια. Αποτελούν αλληγορίες για την επιβίωση, αποδεικνύοντας ειρωνικά πώς τα απαραίτητα υλικά της φύσης μπορεί να μετασχηματισθούν για να υποστηρίξουν την ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά στη συνέχεια συχνά απερίσκεπτα οδηγούνται στον κάδο απορριμμάτων. Στην ανάσταση αυτών των υλικών και την μετατροπή τους σε υπερβολικά και παραμορφωμένα πλάσματα, ο Φόστερ μας προειδοποιεί ότι η έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον μας μπορεί να οδηγήσει σε μερικές πολύ ασυνήθιστες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Τα πολυμεσικά έργα του Διονυσίου Φραγκιά, που είναι ελαιογραφίες επάνω σε διανοιγμένες επιφάνειες ή συναρμολογήσεις, συνδυάζουν την πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική εικονογραφία από διάφορες φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας ώστε να σχολιάσουν τις κυκλικές και ανταγωνιστικές τάσεις της ανθρώπινης φύσης προς τη δημιουργία και την καταστροφή, με έμφαση στον τρόπο που η σημερινή ώθηση προς τη τεχνολογική πρόοδο, ενώ είναι γεμάτη υπόσχεση και ελπίδα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Τα έργα του, συχνά αντιπαραβάλλουν στοιχεία από πολύ διαχωρισμένες χρονικές περιόδους για να δείξουν τον τρόπο που σε όλη την ιστορία διάφορα σύμβολα, με τα οποία οι κοινωνίες μετρούν και αντιπροσωπεύουν τα αντίστοιχα ιδανικά τους, αποκαλύπτουν τη συγκρουσιακή δυαδικότητα της φύσης της ανθρωπότητας.
H αποκάλυψη του έργου "Χρυσόμαλλο Δέρας" από τον Τζόνστον Φόστερ στο Athenaeum Intercontonental Hotel. (Φωτογραφία από το culturenow.gr)
Σε συνδυασμό με την έκθεση στη Μπλέντερ Γκάλερι, ο Φόστερ δημιούργησε ένα γλυπτό που άρχισε στη Νέα Σκοτία, όπου ζει και εργάζεται, και ολοκληρώθηκε στην Αθήνα σχετικά με το θέμα του «Χρυσόμαλλου Δέρατος», το οποίo παρουσιάστηκε αρχικά στο ξενοδοχείο InterContinetal (Αθήνα) και θα μεταφερθεί στην έκθεση Highbreeds" (συνεργασία με τη RARE Gallery, New York) τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν αύριο, Πέμπτη, στις 19:00.
.
Η διαδικασία δημιουργίας και στησίματος αυτού του έργου κινηματογραφήθηκε από τη Red Bull Media House ενώ πρόκειται να περιληφθεί σε μία σειρά ντοκιμαντέρ των 10 επεισοδίων State of Art σχετικών με τέχνη. Αξίζει να σημειωθεί το "ταξίδι" των υλικών του έργου, απο τους σκουπιδότοπους στον Ελαιώνα, σε εργαστήρι ξυλουργικής στο Μαρκόπουλο, και τέλος στο πολυτελές περιβάλλον του ξενοδοχείου.
Δείτε το βίντεο :
Ένα σημαντικό έργο του Φραγκιά, ενός καλλιτέχνη γεννημένου στην Κεφαλονιά που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη έχοντας ως μέντορα τον Τζέφ Κούνς (Jeff Koons), έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Οι Φόστερ και Φραγκιάς αντιπροσωπεύονται από τη RARE Gallery της Νέας Υόρκης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Χώρος: Μπλέντερ Γκάλερι, Οδός Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα, 16674 Ελλάδα
Εγκαίνια: Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου, 19:00 Διάρκεια Έκθεσης: 18 Σεπτεμβρίου έως 30 Οκτωβρίου 2014
Οι ώρες λειτουργίας είναι: Δευτέρα – Πέμπτη: 09:00 – 18:00, Παρασκευή- Σάββατο: 11:00 – 19:00
Υπεύθυνη Τύπου & Επικοινωνίας: Έφη Πάλλη, +30 213 0280597, efi@theblendergallery.com
Διαδικτυακή Ανακοίνωση Έκθεσης και το παραπάνω δελτίο τύπου από το site της Μπλέντερ Γκάλερι :
Ολόκληρη η κριτική του Μεγακλή Ρογκάκου, M.A., M.A. – Ιστορικού Τέχνης & Επιμελητή Εκθέσεων καθώς και τα βιογραφικά των καλλιτεχνών και έργα τους παρουσιάζονται πιο κάτω.
Η έκθεση Highbreeds: Johnston Foster & Dionisios Fragias re-think contemporaneity by way of classical myths εγκαινιάζεται στις 18 Σεπτεμβρίου 2014.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Του Μεγακλή Ρογκάκου, M.A., M.A. – Ιστορικού Τέχνης & Επιμελητή Εκθέσεων
Οι αρχαίοι Έλληνες που συνέθεταν μύθους σε μία προσπάθεια να εξηγήσουν την σκοτεινή προέλευση του κόσμου και να καταρτίσουν έναν κώδικα δεοντολογίας αναφοράς για έναν αμοιβαίως κοινό πολιτισμό. Οι μύθοι εμφανίστηκαν αρχικά στην προφορική παράδοση και ακολούθως στη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες του καιρού – ζωγραφική και γλυπτική. Οι παλαιότερες γνωστές λογοτεχνικές πηγές, τα επικά ποιήματα του Ομήρου Ιλιάδα και την Οδύσσεια, επικεντρώνονται στον Τρωικό πόλεμο και τα επακόλουθά του. Δύο ποιήματα του Ησιόδου, η Θεογονία και το Έργα και Ημέραι, περιέχουν πολλές περιγραφές για τη γένεση του κόσμου, τη διαδοχή των θείων κυβερνητών, τη διαδοχή των ανθρωπίνων εποχών, την προέλευση του ανθρωπίνου δράματος και την προέλευση των θυσιαστικών πρακτικών. Oι μύθοι επιπλέον διατηρήθηκαν στους ομηρικούς ύμνους, σε αποσπάσματα του Επικού Κύκλου, στα λυρικά ποιήματα, στα έργα των τραγικών του 5ου π.Χ. αιώνα, στα γραπτά των μελετητών και των ποιητών της Ελληνιστικής Εποχής, καθώς και σε κείμενα από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από συγγραφείς όπως ο Οβίδιος, ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας.
Ένα από τα πιο καινοτόμα επιτεύγματα της κλασικής μυθολογίας είναι η εφεύρεση των υβριδίων – φανταστικών πλασμάτων που εύγλωττα συνδυάζουν τμήματα διαφορετικών ειδών σε ένα ενιαίο σώμα, πράγμα αδιανόητο με πραγματικούς όρους, αλλά πειστικό ως αποκύημα της φαντασίας. Έτσι έκαναν την εμφάνισή τους τέτοια υβρίδια όπως οι Άρπυιες, η Γοργόνα, ο Γρύπας, ο Δράκος, ο Ερμαφρόδιτος, η Έχιδνα, ο Κένταυρος, ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα, η Μέδουσα, ο Μινώταυρος, ο Πήγασος, η Σειρήνα, η Σφίγγα, ο Τυφώνας και η Χίμαιρα. Η κορύφωση των υβριδίων μπορεί να θεωρηθεί ο Δράκος που ο Αλφρέντ Ζακμάρ αριστοτεχνικά δημιούργησε γύρω στο 1860 για να προφυλλάξει δια της γη, του νερού και του αέρα, κάθε πλευρά του Συντριβανιού του Σεν Μισέλ στο Παρίσι.
Όλα τα παραπάνω πλάσματα δεν είναι παρά εφευρέσεις της ανθρώπινης φαντασίας εκτείνοντας τα όρια και το φάσμα της. Παρόλο που υπάρχουν μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, συζητούνται και αναλύονται ως πραγματικές προκλήσεις για τους κλασικούς κανόνες και τις ορθολογικές συμβάσεις, το οποίο πιθανώς εξηγεί καλύτερα την ετυμολογία του όρου. Η λέξη υβρίδιο προέρχεται από τον αρχαίο ελληνικό όρο ὕβρις (βρισιά), που σημαίνει προσβολή ή οργή, με ειδική αναφορά στη λαγνεία και ως εκ τούτου, μία προσβολή στη φύση, ένα μικτογέννημα (Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα). Οι άνθρωποι εφηύραν τα υβρίδια ως ένα μέσο για να προκαλέσουν με αυτά μέχρι σήμερα αθέατα άκρα φόβου και δέους, με τελικό στόχο να αποκαταστήσουν την τάξη και να επιβεβαιώσουν την αρχή σχετικά με την ισορροπία δυνάμεων. Ανεξαρτήτως της αδέξιας εμφάνισης τους, είναι συχνά εμπνευσμένα από την καθημερινή ζωή – τις ανθρώπινες σχέσεις, το ζωικό βασίλειο, τα φυσικά φαινόμενα και τις τεχνικές προόδους ή τα οράματα. Παρά τη μεταφυσική ποιότητά τους, τα υβρίδια είναι ευάλωτα και τελικώς υποκύπτουν στην ανθρώπινη ευφυΐα. Χρειάστηκαν αρσενικοί ημίθεοι ή προικισμένοι ανθρώπινοι ήρωες, όπως ο Βελλεροφόντης, ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Ιάσων, ο Οδυσσέας, και ο Περσέας, για να τα δαμάσουν ή να τα εξοντώσουν.
Με την πτώση της αρχαιότητας και την άνοδο του χριστιανικού κόσμου, ο λατινικός όρος υβρίδα (hybrida) επινοήθηκε για να εφαρμοσθεί ιδιαίτερα στη βιολογία, ως ο απόγονος δύο ζώων ή φυτών διαφορετικών φυλών, ποικιλιών, ειδών, ή γενών, ιδίως παραγόμενα δια μέσω της ανθρώπινης χειραγώγησης για ειδικά γενετικά χαρακτηριστικά (Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης). Ωστόσο, η κλασική ρίζα των υβριδίων, ως σημαντικό σύνθετο της φαντασίας, αναβίωσε μάλλον ανατρεπτικά στο μοντερνισμό. Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να απαλλαγεί από την κλασική παράδοση και να δημιουργήσει τη δική του μυθολογία, το υβρίδιο έφτασε να σημαίνει ο,τιδήποτε προέρχεται από ετερογενείς πηγές, ή να αποτελείται από στοιχεία διαφόρων ή αταίριαστων ειδών. Η νέα τάση της πρωτοπορίας να αντικειμενοποιήσει τα υβρίδια προέκυψε αξιοσημείωτα με την συχνά εισηγμένη παρομοίωση στο Άσμα 6 του 1868 του Κόμη ντε Λωτρεαμόν που περιγράφει ένα νεαρό αγόρι, «όμορφο […], όπως η τυχαία συνάντηση επάνω σε ανατομικό τραπέζι μίας ραπτομηχανής και μίας ομπρέλας» (Λωτρεαμόν 1938:256). Αυτός ο ερωτικός στοίχος, που ο Μαν Ρέι απεικονίζει το 1933, χρησιμοποιήθηκε συχνά από τον Αντρέ Μπρετόν ως παράδειγμα της σουρεαλιστικής εξάρθρωσης και είχε σημαντική επίδραση στη μοντέρνα τέχνη, ειδικά όπως τα ‘ενισχυμέναready-mades’ του Μαρσέλ Ντυσάν διευκρινίζουν. Αυτός ο μοντερνιστικός πειραματισμός προίκισε τα υβρίδια με συναρπαστική νέα ζωή και εννοιολογική διάσταση, η οποία εξακολουθεί να τροφοδοτεί την πρωτοπορία. Ο μεταμοντέρνος πολιτισμός διακηρύσσει τον υβριδισμό μεταξύ των πραγματειών του αντιρατσισμού, της μεταποικιακής, της ταυτότητας, της πολυπολιτισμικότητας και της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα, κάθε πτυχή της τέχνης έχει υποβληθεί σε υβριδισμό, από τη μορφή και το μέσο της στο χώρο και το πεδίο της έκφρασής της (Κέλλυ Μπάουμ 2009:94). Το περιεχόμενο της τέχνης έχει επίσης πάρα πολύ ριζοσπαστικοποιθεί ώστε να γίνει αντικείμενο μεταξύ ρηματικότητας και διεπιστημονικότητας (αυτόθι). Οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εμφανίζουν έντονα σημάδια της υβριδοποίησης, αναπαράγοντας τον εαυτό τους ως κάτι επιπλέον της δημιουργικής τους ταυτότητας (αυτόθι).
Την ίδια στιγμή, τα αρχετυπικά υβρίδια έχουν χάσει το αρχικό τους νόημα. Εξακολουθούν να επιβιώνουν ως απομεινάρια ενός ισχυρού πολιτισμού που κάποτε αποτελούσε τη βάση του δυτικού πολιτισμού. Πιο χαρακτηριστικά, πρωταγωνίστησαν από την αρχή στον κινηματογράφο, ο οποίος αναπτύχθηκε στη μαζική βιομηχανία της ψυχαγωγίας του 20ου και 21ου αιώνα, και εξακολουθούν να κάνουν έκκληση σε σκηνοθέτες, ως ένας εύκολος τρόπος για να συλλάβουν τη φαντασία του ευρύτερου κοινού και να γίνουν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες όπως η Σύγκρουση των Τιτάνων του 1981 του Ντέσμοιντ Ντέιβις, που αναπαραστάθηκε το 2010 και ακολουθήθηκε από την Οργή των Τιτάνων το 2012. Η παρουσία τους στις ταινίες μαρτυρεί την επιμονή της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ιδίως, να επιστρέφει στους μύθους˙ και αυτό δείχνει, αφενός, τη διαρκή επίδραση της κλασικής μυθολογίας και, αφετέρου, την κρίση του σύγχρονου πολιτισμού. Χάριν των υπερφυσικών ιδιοτήτων τους, τα υβρίδια γίνονται θύματα εξαντλητικής εκμετάλλευσης σήμερα αντί να χρησιμοποιούνται εποικοδομητικά. Αυτός είναι ο λόγος που το θέμα των υβριδίων επιλέχθηκε ως αντικείμενο της παρούσας έκθεσης - για να ανακτήσουν το κύρος τους, έτσι ώστε να οικειοποιηθούν με μια πιο κατάλληλη πρόθεση.
Ο κύριος τίτλος της έκθεσης «Highbreeds» είναι ένα λογοπαίγνιο που απηχεί ομόφωνα την έννοια του προγονικού του αγγλικού όρου (hybrids). Αυτός ο πρόσφατα επινοημένος όρος συνδέεται με το Ντυσανικό ήθος στο έργο και των δύο συμμετεχόντων καλλιτεχνών – του Τζόνστον Φόστερ (γ. 1978) και του Διονυσίου Φραγκιά (γ. 1971) – και οι δύο μάστορες και χειριστές διαφορετικών μεθόδων και υλικών. Επιπλέον, ο τίτλος παραπέμπει στον αναζωογονητικό νέο τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τη μυθολογία στα έργα τους. Επίσης μπορεί εννοιολογικά να προτείνει και ένα άλλο νόημα σε σχέση με την εργασία τους, ότι οι δικές τους δημιουργίες εκτρέφονται από ανώτερο απόθεμα.
Ο Τζόνστον Φόστερ φέρνει μία απωλεσμένη αίσθηση χειροτεχνίας στα γλυπτά του, τα οποία δημιουργούνται από απορριμμένα, αποβεβλημένα υλικά που βρίσκει σκορπισμένα σε νησίδες αυτοκινητοδρόμων, πεταγμένα σε χωματερές, και εγκαταλελειμμένα σε σοκάκια. Αποτελούν αλληγορίες για την επιβίωση, αποδεικνύοντας ειρωνικά πώς τα απαραίτητα υλικά της φύσης μπορεί να μετασχηματισθούν για να υποστηρίξουν την ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά στη συνέχεια συχνά απερίσκεπτα οδηγούνται στον κάδο απορριμμάτων. Στην ανάσταση αυτών των υλικών και την μετατροπή τους σε υπερβολικά και παραμορφωμένα πλάσματα, ο Φόστερ μας προειδοποιεί ότι η έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον μας μπορεί να οδηγήσει σε μερικές πολύ ασυνήθιστες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Τα πολυμεσικά έργα του Διονυσίου Φραγκιά, που είναι ελαιογραφίες επάνω σε διανοιγμένες επιφάνειες ή συναρμολογήσεις, συνδυάζουν την πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική εικονογραφία από διάφορες φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας ώστε να σχολιάσουν τις κυκλικές και ανταγωνιστικές τάσεις της ανθρώπινης φύσης προς την δημιουργία και την καταστροφή, με έμφαση στον τρόπο που η σημερινή ώθηση προς τη τεχνολογική πρόοδο, ενώ είναι γεμάτη υπόσχεση και ελπίδα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Τα έργα του, συχνά αντιπαραβάλλουν στοιχεία από πολύ διαχωρισμένες χρονικές περιόδους για να δείξουν τον τρόπο που σε όλη την ιστορία διάφορα σύμβολα, με τα οποία οι κοινωνίες μετρούν και αντιπροσωπεύουν τα αντίστοιχα ιδανικά τους, αποκαλύπτουν τη συγκρουσιακή δυαδικότητα της φύσης της ανθρωπότητας.
Τα συμμετέχουντα έργα της έκθεσης Highbreeds – ένας ανάλογος αριθμός τόσο από τον Φόστερ όσο και από τον Φραγκιά – προβλέπονται να παρουσιάσουν αφενός μία σύγχρονη εκδοχή των αρχετυπικών υβριδίων και από την άλλη πλευρά πρόσφατα επινοημένα υβρίδια εμπνευσμένα από την εποχή μας. Αυτά τα έργα συνιστούν παραδείγματα των προσφάτων διεθνεών τάσεων στην παραγωγή καλών τεχνών – οικειοποίηση απορριμμένων βιομηχανικών υλικών για τον Φόστερ και υψηλής τεχνολογίας κοπή με εκτόξευση νερού σε συνδυασμό με παραδοσιακά ζωγραφισμένο ρεπορτάζ για τον Φραγκιά. Οι δύο καλλιτέχνες επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω παλαιών μύθων που παράγουν νέα στοιχεία κωμωδίας, σάτιρας, παρωδίας και φάρσας. Έτσι, τα αρχετυπικά υβρίδια μπορούν να ξαναγεννηθούν με έναν τρόπο που μας αφορά ουσιαστικά και να επανακτήσουν επίκαιρη σημασία στην πραγματική ζωή σήμερα.
ΩΡΑΡΙΟ
Δευτ. - Πεμ.: 09:00 - 18:00 / Παρ. - Σαβ: 11:00 - 19:00 / Κυρ.: Κλειστά
2014 © THEBLENDERGALLERHighbreeds: Δύο καλλιτέχνες επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω των κλασσικών μύθων, στη Blender Gallery
Διονύσιος Φραγκιάς
Του Μεγακλή Ρογκάκου, M.A., M.A. – Ιστορικού Τέχνης & Επιμελητή Εκθέσεων
Οι αρχαίοι Έλληνες που συνέθεταν μύθους σε μία προσπάθεια να εξηγήσουν την σκοτεινή προέλευση του κόσμου και να καταρτίσουν έναν κώδικα δεοντολογίας αναφοράς για έναν αμοιβαίως κοινό πολιτισμό. Οι μύθοι εμφανίστηκαν αρχικά στην προφορική παράδοση και ακολούθως στη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες του καιρού – ζωγραφική και γλυπτική. Οι παλαιότερες γνωστές λογοτεχνικές πηγές, τα επικά ποιήματα του Ομήρου Ιλιάδα και την Οδύσσεια, επικεντρώνονται στον Τρωικό πόλεμο και τα επακόλουθά του. Δύο ποιήματα του Ησιόδου, η Θεογονία και το Έργα και Ημέραι, περιέχουν πολλές περιγραφές για τη γένεση του κόσμου, τη διαδοχή των θείων κυβερνητών, τη διαδοχή των ανθρωπίνων εποχών, την προέλευση του ανθρωπίνου δράματος και την προέλευση των θυσιαστικών πρακτικών. Oι μύθοι επιπλέον διατηρήθηκαν στους ομηρικούς ύμνους, σε αποσπάσματα του Επικού Κύκλου, στα λυρικά ποιήματα, στα έργα των τραγικών του 5ου π.Χ. αιώνα, στα γραπτά των μελετητών και των ποιητών της Ελληνιστικής Εποχής, καθώς και σε κείμενα από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από συγγραφείς όπως ο Οβίδιος, ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας.
Ένα από τα πιο καινοτόμα επιτεύγματα της κλασικής μυθολογίας είναι η εφεύρεση των υβριδίων – φανταστικών πλασμάτων που εύγλωττα συνδυάζουν τμήματα διαφορετικών ειδών σε ένα ενιαίο σώμα, πράγμα αδιανόητο με πραγματικούς όρους, αλλά πειστικό ως αποκύημα της φαντασίας. Έτσι έκαναν την εμφάνισή τους τέτοια υβρίδια όπως οι Άρπυιες, η Γοργόνα, ο Γρύπας, ο Δράκος, ο Ερμαφρόδιτος, η Έχιδνα, ο Κένταυρος, ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα, η Μέδουσα, ο Μινώταυρος, ο Πήγασος, η Σειρήνα, η Σφίγγα, ο Τυφώνας και η Χίμαιρα. Η κορύφωση των υβριδίων μπορεί να θεωρηθεί ο Δράκος που ο Αλφρέντ Ζακμάρ αριστοτεχνικά δημιούργησε γύρω στο 1860 για να προφυλλάξει δια της γη, του νερού και του αέρα, κάθε πλευρά του Συντριβανιού του Σεν Μισέλ στο Παρίσι.
Όλα τα παραπάνω πλάσματα δεν είναι παρά εφευρέσεις της ανθρώπινης φαντασίας εκτείνοντας τα όρια και το φάσμα της. Παρόλο που υπάρχουν μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, συζητούνται και αναλύονται ως πραγματικές προκλήσεις για τους κλασικούς κανόνες και τις ορθολογικές συμβάσεις, το οποίο πιθανώς εξηγεί καλύτερα την ετυμολογία του όρου. Η λέξη υβρίδιο προέρχεται από τον αρχαίο ελληνικό όρο ὕβρις (βρισιά), που σημαίνει προσβολή ή οργή, με ειδική αναφορά στη λαγνεία και ως εκ τούτου, μία προσβολή στη φύση, ένα μικτογέννημα (Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα). Οι άνθρωποι εφηύραν τα υβρίδια ως ένα μέσο για να προκαλέσουν με αυτά μέχρι σήμερα αθέατα άκρα φόβου και δέους, με τελικό στόχο να αποκαταστήσουν την τάξη και να επιβεβαιώσουν την αρχή σχετικά με την ισορροπία δυνάμεων. Ανεξαρτήτως της αδέξιας εμφάνισης τους, είναι συχνά εμπνευσμένα από την καθημερινή ζωή – τις ανθρώπινες σχέσεις, το ζωικό βασίλειο, τα φυσικά φαινόμενα και τις τεχνικές προόδους ή τα οράματα. Παρά τη μεταφυσική ποιότητά τους, τα υβρίδια είναι ευάλωτα και τελικώς υποκύπτουν στην ανθρώπινη ευφυΐα. Χρειάστηκαν αρσενικοί ημίθεοι ή προικισμένοι ανθρώπινοι ήρωες, όπως ο Βελλεροφόντης, ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Ιάσων, ο Οδυσσέας, και ο Περσέας, για να τα δαμάσουν ή να τα εξοντώσουν.
Με την πτώση της αρχαιότητας και την άνοδο του χριστιανικού κόσμου, ο λατινικός όρος υβρίδα (hybrida) επινοήθηκε για να εφαρμοσθεί ιδιαίτερα στη βιολογία, ως ο απόγονος δύο ζώων ή φυτών διαφορετικών φυλών, ποικιλιών, ειδών, ή γενών, ιδίως παραγόμενα δια μέσω της ανθρώπινης χειραγώγησης για ειδικά γενετικά χαρακτηριστικά (Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης). Ωστόσο, η κλασική ρίζα των υβριδίων, ως σημαντικό σύνθετο της φαντασίας, αναβίωσε μάλλον ανατρεπτικά στο μοντερνισμό. Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να απαλλαγεί από την κλασική παράδοση και να δημιουργήσει τη δική του μυθολογία, το υβρίδιο έφτασε να σημαίνει ο,τιδήποτε προέρχεται από ετερογενείς πηγές, ή να αποτελείται από στοιχεία διαφόρων ή αταίριαστων ειδών. Η νέα τάση της πρωτοπορίας να αντικειμενοποιήσει τα υβρίδια προέκυψε αξιοσημείωτα με την συχνά εισηγμένη παρομοίωση στο Άσμα 6 του 1868 του Κόμη ντε Λωτρεαμόν που περιγράφει ένα νεαρό αγόρι, «όμορφο […], όπως η τυχαία συνάντηση επάνω σε ανατομικό τραπέζι μίας ραπτομηχανής και μίας ομπρέλας» (Λωτρεαμόν 1938:256). Αυτός ο ερωτικός στοίχος, που ο Μαν Ρέι απεικονίζει το 1933, χρησιμοποιήθηκε συχνά από τον Αντρέ Μπρετόν ως παράδειγμα της σουρεαλιστικής εξάρθρωσης και είχε σημαντική επίδραση στη μοντέρνα τέχνη, ειδικά όπως τα ‘ενισχυμέναready-mades’ του Μαρσέλ Ντυσάν διευκρινίζουν. Αυτός ο μοντερνιστικός πειραματισμός προίκισε τα υβρίδια με συναρπαστική νέα ζωή και εννοιολογική διάσταση, η οποία εξακολουθεί να τροφοδοτεί την πρωτοπορία. Ο μεταμοντέρνος πολιτισμός διακηρύσσει τον υβριδισμό μεταξύ των πραγματειών του αντιρατσισμού, της μεταποικιακής, της ταυτότητας, της πολυπολιτισμικότητας και της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα, κάθε πτυχή της τέχνης έχει υποβληθεί σε υβριδισμό, από τη μορφή και το μέσο της στο χώρο και το πεδίο της έκφρασής της (Κέλλυ Μπάουμ 2009:94). Το περιεχόμενο της τέχνης έχει επίσης πάρα πολύ ριζοσπαστικοποιθεί ώστε να γίνει αντικείμενο μεταξύ ρηματικότητας και διεπιστημονικότητας (αυτόθι). Οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εμφανίζουν έντονα σημάδια της υβριδοποίησης, αναπαράγοντας τον εαυτό τους ως κάτι επιπλέον της δημιουργικής τους ταυτότητας (αυτόθι).
Την ίδια στιγμή, τα αρχετυπικά υβρίδια έχουν χάσει το αρχικό τους νόημα. Εξακολουθούν να επιβιώνουν ως απομεινάρια ενός ισχυρού πολιτισμού που κάποτε αποτελούσε τη βάση του δυτικού πολιτισμού. Πιο χαρακτηριστικά, πρωταγωνίστησαν από την αρχή στον κινηματογράφο, ο οποίος αναπτύχθηκε στη μαζική βιομηχανία της ψυχαγωγίας του 20ου και 21ου αιώνα, και εξακολουθούν να κάνουν έκκληση σε σκηνοθέτες, ως ένας εύκολος τρόπος για να συλλάβουν τη φαντασία του ευρύτερου κοινού και να γίνουν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες όπως η Σύγκρουση των Τιτάνων του 1981 του Ντέσμοιντ Ντέιβις, που αναπαραστάθηκε το 2010 και ακολουθήθηκε από την Οργή των Τιτάνων το 2012. Η παρουσία τους στις ταινίες μαρτυρεί την επιμονή της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ιδίως, να επιστρέφει στους μύθους˙ και αυτό δείχνει, αφενός, τη διαρκή επίδραση της κλασικής μυθολογίας και, αφετέρου, την κρίση του σύγχρονου πολιτισμού. Χάριν των υπερφυσικών ιδιοτήτων τους, τα υβρίδια γίνονται θύματα εξαντλητικής εκμετάλλευσης σήμερα αντί να χρησιμοποιούνται εποικοδομητικά. Αυτός είναι ο λόγος που το θέμα των υβριδίων επιλέχθηκε ως αντικείμενο της παρούσας έκθεσης - για να ανακτήσουν το κύρος τους, έτσι ώστε να οικειοποιηθούν με μια πιο κατάλληλη πρόθεση.
Ο κύριος τίτλος της έκθεσης «Highbreeds» είναι ένα λογοπαίγνιο που απηχεί ομόφωνα την έννοια του προγονικού του αγγλικού όρου (hybrids). Αυτός ο πρόσφατα επινοημένος όρος συνδέεται με το Ντυσανικό ήθος στο έργο και των δύο συμμετεχόντων καλλιτεχνών – του Τζόνστον Φόστερ (γ. 1978) και του Διονυσίου Φραγκιά (γ. 1971) – και οι δύο μάστορες και χειριστές διαφορετικών μεθόδων και υλικών. Επιπλέον, ο τίτλος παραπέμπει στον αναζωογονητικό νέο τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τη μυθολογία στα έργα τους. Επίσης μπορεί εννοιολογικά να προτείνει και ένα άλλο νόημα σε σχέση με την εργασία τους, ότι οι δικές τους δημιουργίες εκτρέφονται από ανώτερο απόθεμα.
Ο Τζόνστον Φόστερ φέρνει μία απωλεσμένη αίσθηση χειροτεχνίας στα γλυπτά του, τα οποία δημιουργούνται από απορριμμένα, αποβεβλημένα υλικά που βρίσκει σκορπισμένα σε νησίδες αυτοκινητοδρόμων, πεταγμένα σε χωματερές, και εγκαταλελειμμένα σε σοκάκια. Αποτελούν αλληγορίες για την επιβίωση, αποδεικνύοντας ειρωνικά πώς τα απαραίτητα υλικά της φύσης μπορεί να μετασχηματισθούν για να υποστηρίξουν την ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά στη συνέχεια συχνά απερίσκεπτα οδηγούνται στον κάδο απορριμμάτων. Στην ανάσταση αυτών των υλικών και την μετατροπή τους σε υπερβολικά και παραμορφωμένα πλάσματα, ο Φόστερ μας προειδοποιεί ότι η έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον μας μπορεί να οδηγήσει σε μερικές πολύ ασυνήθιστες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Τα πολυμεσικά έργα του Διονυσίου Φραγκιά, που είναι ελαιογραφίες επάνω σε διανοιγμένες επιφάνειες ή συναρμολογήσεις, συνδυάζουν την πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική εικονογραφία από διάφορες φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας ώστε να σχολιάσουν τις κυκλικές και ανταγωνιστικές τάσεις της ανθρώπινης φύσης προς την δημιουργία και την καταστροφή, με έμφαση στον τρόπο που η σημερινή ώθηση προς τη τεχνολογική πρόοδο, ενώ είναι γεμάτη υπόσχεση και ελπίδα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Τα έργα του, συχνά αντιπαραβάλλουν στοιχεία από πολύ διαχωρισμένες χρονικές περιόδους για να δείξουν τον τρόπο που σε όλη την ιστορία διάφορα σύμβολα, με τα οποία οι κοινωνίες μετρούν και αντιπροσωπεύουν τα αντίστοιχα ιδανικά τους, αποκαλύπτουν τη συγκρουσιακή δυαδικότητα της φύσης της ανθρωπότητας.
Τα συμμετέχουντα έργα της έκθεσης Highbreeds – ένας ανάλογος αριθμός τόσο από τον Φόστερ όσο και από τον Φραγκιά – προβλέπονται να παρουσιάσουν αφενός μία σύγχρονη εκδοχή των αρχετυπικών υβριδίων και από την άλλη πλευρά πρόσφατα επινοημένα υβρίδια εμπνευσμένα από την εποχή μας. Αυτά τα έργα συνιστούν παραδείγματα των προσφάτων διεθνεών τάσεων στην παραγωγή καλών τεχνών – οικειοποίηση απορριμμένων βιομηχανικών υλικών για τον Φόστερ και υψηλής τεχνολογίας κοπή με εκτόξευση νερού σε συνδυασμό με παραδοσιακά ζωγραφισμένο ρεπορτάζ για τον Φραγκιά. Οι δύο καλλιτέχνες επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω παλαιών μύθων που παράγουν νέα στοιχεία κωμωδίας, σάτιρας, παρωδίας και φάρσας. Έτσι, τα αρχετυπικά υβρίδια μπορούν να ξαναγεννηθούν με έναν τρόπο που μας αφορά ουσιαστικά και να επανακτήσουν επίκαιρη σημασία στην πραγματική ζωή σήμερα.
ΩΡΑΡΙΟ
Δευτ. - Πεμ.: 09:00 - 18:00 / Παρ. - Σαβ: 11:00 - 19:00 / Κυρ.: Κλειστά
2014 © THEBLENDERGALLERHighbreeds: Δύο καλλιτέχνες επαναθεωρούν τη συγχρονικότητα μέσω των κλασσικών μύθων, στη Blender Gallery
Διονύσιος Φραγκιάς
 |
| Διονύσιος Φραγκιάς |
 |
| Διονύσιος Φραγκιάς |
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γεννήθηκε:Κεφαλονιά, Ελλάδα
Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη
Εκπαίδευση:
1999 BFA, Fashion Institute of Technology, Νέα Υόρκη, NY
Pratt Institute, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη (σπούδασε σχέδιο)
Queens College του City University of New York, NY (σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική)
Fashion Institute of Technology, Νέα Υόρκη, NY (σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική)
Ατομικές Εκθέσεις:
2015 RARE Gallery, Νέα Υόρκη, NY
2014 Highbreeds, Το Blender Gallery, Αθήνα, Ελλάδα (w / Johnston Foster) (Σεπτέμβριο - Οκτώβριο)
2013 Gamechanger, ή η ιστορία γίνεται τη νύχτα, RARE, New York, NY
2011 Ανείπωτες Κυκλικές Ιστορίες της Μητέρας, RARE, New York, NY
2007 Colorspace/Embedded, RARE, New York, NY
2001 Πραγματικότητα και Υπέρ-Πραγματικότητα: Ζωγραφική και Σχέδια, Space Lafayette Καλλιτεχνών, Νέα Υόρκη, NY
Επιλεγμένες Ομαδικές Εκθέσεις:
2013 LOT, Λούισβιλ, Κεντάκι
2012 11η Διεθνής Μπιενάλε Τέχνης Μινιατούρας, Gornji Milanovac Μουσείο, Gornji Milanovac, Σερβία
2011 Curate New York, σε απευθείας σύνδεση έκθεση, σε επιμέλεια του Τσαντ Stayrook, Bronx Κέντρο Τεχνών River, New York, NY
2011-2012 Pergament (περιοδεύουσα έκθεση): Γενεύη, Βρυξέλλες, Σεράγεβο
2010 Ομαδική Εργασία, γκαλερί Allan Nederpelt, New York, NY
2006 Η Έκθεση Επίσκεψης Εργαστηρίου, Exit Art, New York, NY
2005 Μείζονα Νέα Υόρκη 2005, το ΜΟΜΑ PS1, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
2000 Νέα Έργα: FIT Museum Ομαδική Έκθεση, Μουσείο στο Fashion Institute of Technology, New York, NY
Έργα του Διονυσίου Φραγκιά ανήκουν σε πολλές μεγάλες συλλογές, συμπεριλαμβανομένων των παγκοσμίου φήμης συλλογών του Δάκη Ιωάννου στην Αθήνα, και Έφι Γκίλντορ στο Ντένβερ. Η τετάρτη ατομική του έκθεση στη RARE θα λάβει χώρα την άνοιξη του 2015.
ΕΡΓΑ
Τζόνστον Φόστερ
.jpg) |
| Τζόνστον Φόστερ |
 |
| Τζόνστον Φόστερ |
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γεννήθηκε:1978, Νότια Βοστώνη, Βιρτζίνια
Εκπαίδευση:
2005 MFA Κολλέγιο Χάντερ
2003 Σχολής Ζωγραφικής & Γλυπτικής Σκάουχεγκαν
2001 BFA Πανεπιστήμιο Κοινοπολιτείας της Βιρτζίνια
Ατομικές Εκθέσεις:
2015 RARE Gallery, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
2014 Highbreeds, Το Blender Gallery, Αθήνα, Ελλάδα (w/Διονύσιος Φραγκιάς) (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος)
2012 Galeria Christopher Paschall, Μπογκοτά, Κολομβία
Το Φυσικό, RARE, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
2011 Επικεφαλής Stash, POVevolving Gallery, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια
Επιλεγμένα Δείγματα, Flippo Gallery, Κολλέγιο Ράντολφ-Μακόν, Άσλαντ, Βιρτζίνια
Monolith Drift, Disjecta, Πόρτλαντ, Όρεγκον
Ομιχλώδεις Έννοιες, Rocky Mountain College of Art + Σχεδίαση, Lakewood, Κολοράντο
2010 Centre d'Art Bastille (fka Lieu d'Images et d'Art), Γκρενόμπλ, Γαλλία
Catch & Release, RARE, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
2009 Sticky Καταστάσεις, Κάρδαμο Gallery of Art του Πανεπιστημίου του Τενεσί / Chattanooga
galerieXprssns, Αμβούργο, Γερμανία
2008 Johnston Foster: Altered Beast, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης της Βιρτζίνια, Βιρτζίνια Μπιτς, Βιρτζίνια
Summertime Blues, RARE, New York, NY
2007 Lieu d'Images et d'Art (LIA), Γκρενόμπλ, Γαλλία
Εποχές στην Άβυσσο, Πανεπιστημιακή Γκαλερί της Πολιτείας του Ιλινόις, Νόρμαλ, Ιλινόις
2006 Εποχές στην Άβυσσο, έκτακτης ανάγκης Arts, New York, NY
Ψευδαισθήσεις του Μεγαλείου, RARE, New York, NY
2005 Απογοητευμένο Δάσος, Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιάνγκ, Μουσείο Τέχνης, Πρόβο, Γιούτα
Εορτάστε το Νέα Μεσαίωνα, Futura Gallery, Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας
2004 Η Permanent Vacation, Project Room, PS 1
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Λονγκ Άιλαντ Σίτι, Νέα Υόρκη
The Last Resort, RARE, New York, NY
2001 Πυκνωτικό Οικόπεδο, Ipanema Gallery, Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια
2000 Πρόβλημα Καθημερινά, Αίθιουσα Τέχνης Κοινοπολιτείας της Βιρτζίνια, Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια
Ομαδικές Εκθέσεις:
2015 Gallery 5 Arts, Ρίτσμοντ, VA (w / Jimmy Joe Roche)
2013 Μουσείο Καλών Τεχνών Μοντγκόμερυ
Γη του Αύριο, Λούισβιλ, Κεντάκι
2012 Η Διπλή Βρώμικη Δωδεκάδα (& Φίλοι), Freight + Volume, New York, NY
Μουσείο Καλών Τεχνών Περλ Φίντσερ, Σπρίνγκ, Τέξας
SHARK, Μουσείο Τέχνης | Fort Lauderdale, Ft. Lauderdale, FL
2011 Κάτω από τη Θάλασσα, Kidspace στο MASS MoCA, Βόρειο Άνταμς, Μασαχουσέτη
2010 Rise of Rad, Μουσείο Τέχνης Τόρανς, Τόρανς, Καλιφόρνια (Ιούλιος)
2009 8x12, RARE, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
Cou Huo: Τα Πάντα είναι Έκτακτα. Μια Διαφορετική Θέση Κάθε Φορά, 798 Art District & SOLANA Lifestyle Shopping Center, Πεκίνο, Κίνα (διοργανώνεται από Red Box Studio? Επιμέλεια Chen Xinpeng)
2008 Chariker, Foster, Holz, Mastrangelo, Wright, RHYS Gallery, Βοστώνη, MA
Κέντρο Ρέναν Σύγχρονης Τέχνης (CRAC), Αλσατία, Altkirch, Γαλλία
2007 Για Ειδικό Χώρο '07, Μουσείο Τέχνης Άισλιπ, Ανατολικό Άισλιπ, Νέα Υόρκη
Στην Αγριότητα, 101 California, 101 California Street Lobby, Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια (επιμέλεια Artsource Consulting)
Πιο Άγνωστο από την Φαντασία, RARE, New York, NY (με τον Andy Cross & Jean-Pierre Roy)
Θηριοτροφείο Σκουπιδιών, The Drake Hotel, Τορόντο, CAN
2006 Σπίτι Ζώων, Islip Μουσείο Τέχνης, East Islip, Νέα Υόρκη
2005 Μεγάλη Προσφορά, Yerba Buena Center for the Arts, San Francisco, CA
2004 Παιχνίδι Ορόφου, Brooklyn War Memorial, Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη
Οικιακές Πυρκαγιές Καίνε, Wendy Cooper Gallery, Σικάγο, IL
2003 College Art Association, η ΜΦΑ Show, New York, NY
Το 2015, ο Τζόνστον Φόστερ θα παρουσιάσει στη Γκαλερί 5 Arts, Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια, και θα εορτάσει περισσότερο από μια δεκαετία με την RARE με την έκτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί.
ΕΡΓΑ
Πηγές :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου