Η
Argo Gallery/Γκαλερί Αργώ της οδού Νεοφύτου Δούκα 5, στο Κολωνάκι, θα υποδεχτεί στους χώρους της, τον Αλέξανδρο (Μουστάκα), με τη νέα του ατομική έκθεση κάτω από το γενικό τίτλο «Γόρδιος δεσμός». Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 17 Οκτωβρίου, στις 7 το βράδυ. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 11 Νοεμβρίου 2017.
Κώστας Σερέζης : " Ο Αλέξανδρος ζωγραφίζει γόρδιους δεσμούς της εποχής μας
Σπεύδω να το πω από την αρχή, δεν το αφήνω για συμπέρασμα. Η ζωγραφική του Αλέξανδρου δεν σε αφήνει αδιάφορο. Ψάχνεις από περιέργεια, από ενδιαφέρον, από απορία, να βρεις τι θέλει να πει. Κι αν δεν το βρεις, αν μπερδευτείς σε διάφορες ερμηνείες, αν εξακολουθεί όντως να μένει αναπάντητο το ερώτημα, σημασία έχει που η ζωγραφική του εγείρει θέματα που βάζουν τον άλλο σε διαρκή αναζήτηση, ενώ ταυτόχρονα κεντρίζει και ευχαριστεί την όραση. Είναι μια ζωγραφική που ελκύει, ερεθίζει τον άλλο να την αντιληφθεί. Δεν είναι παθητική, ούτε διακοσμητική, έχει στόχευση. Τα θέματα παρακινούν σε οπτικά και νοητικά ερεθίσματα, δεν εισπράττεις κάτι χωνεμένο. Οι συνθέσεις του έχουν οπτική ισορροπία, ομορφιά και χάρη, δεν απαρνιέται αυτές τις διαστάσεις επειδή επιδιώκει να θίξει προβλήματα. Η τεχνοτροπία εντυπωσιάζει για την τελειοθηρία που εξάντλησε ο ζωγράφος για να αποδώσει αυτό που θέλει να υποβάλει. Όλα αυτά μαζί συγκροτούν το καλλιτεχνικό του ύφος. Η ρεαλιστική παραστατικότητα είναι η επιλογή του, μέσα στην οποία συνδυάζει την παλιά διατύπωση σε μεστά αποτελέσματα σύγχρονης μορφής και αντίληψης. Είναι μια ζωγραφική με προσωπικότητα, προβάλλει την ταυτότητα του δημιουργού της.
Είναι εμφανή τα ερεθίσματα από τα οποία ξεκινά η ζωγραφική του Αλέξανδρου. Είναι ένας νέος άνθρωπος στην ωριμότητά του, που ζει, όπως, άλλωστε, όλοι οι νέοι σήμερα, μια αμφιλεγόμενη εποχή, την οποία χαρακτηρίζει η τεχνολογική ευδαιμονία και τα διαρκώς ανανεωνόμενα στοιχεία μιας πληροφοριακής επανάστασης. Οι γνώσεις για τα προβλήματα στο σπίτι μας, και όπου γης, μάς τα δίνει η άμεση επικοινωνία και ενημέρωση κάθε ώρα και στιγμή. Η σωστή, η δημοκρατική, η αντικειμενική ενημέρωση δεν έχει ευθύνη. Η αντίθετη είναι μέρος του προβλήματος. Είναι πλέον κοινή η διαπίστωση ότι οι νέοι, κυρίως αυτοί, αντιμετωπίζουν αδιέξοδα, τα οποία οφείλονται στην κακή διαχείριση και σε απάνθρωπες συμπεριφορές των μεγάλων. Υπεύθυνες είναι οι κοινωνίες στις οποίες ζουν, άλλες πολύ, άλλες λιγότερο. Πρόκειται για αδιέξοδα πολλαπλής μορφής, που δημιουργούν μια σκληρή πραγματικότητα. Εκεί κινείται κι απ’ εκεί αντλεί θέματα, με σκέψη και φαντασία, ο ζωγράφος, για να δημιουργήσει τα έργα του με μέσα καθαρά εικαστικά. Απουσιάζει ο στόμφος, η ρητορεία, η από καθέδρας καταγγελία, το μη δόκιμο. Αντίθετα κυριαρχούν η λιτότητα, οι συμβολισμοί, η υπαινικτικότητα, μια δύναμη υποβολής.
Στο έργο “Όνειρο” ζωγράφισε σε πρώτο πλάνο, κάπως δεξιά από το κέντρο του πίνακα, ένα καραβάκι από χαρτί, σαν αυτά που κάναμε μικροί, σαν αυτό που ζωντάνεψε αναμνήσεις στην ευκαιριακή λιμνούλα που δημιουργήθηκε στο στάδιο κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Η ηλικία παραπέμπει χωρίς περιστροφές σ’ ένα σύμβολο παιδικής αθωότητας. Ο ζωγράφος, ωστόσο, γέμισε διακριτικά τον ουρανό, αντί για σύννεφα, με διαφανή τζάμια σε σχηματισμούς τριγώνου, έτσι που οι γωνιές αυτών των τριγώνων να δίνουν την αίσθηση της επιθετικότητας, χωρίς το σύνολο να χάνει την υψηλή αισθητική του αξία. Οι αδιόρατοι συμβολισμοί επαληθεύουν το όραμα του ζωγράφου να συνδυάσει το σχόλιο με ένα άψογο αισθητικό αποτέλεσμα.
Ακόμη ένα στοιχείο των καλλιτεχνικών επιδιώξεων του ζωγράφου σε μια προσπάθεια η απούσα εδώ οπτική απόδειξη να δοθεί με λεκτική επεξήγηση. Το πάνω μέρος μιας κορινθιακής κολώνας που αναδύεται μέσα από ένα μικρό τετραγωνισμένο βάθος θαρρείς και λειτουργεί ως αρχαίος ελληνικός βωμός. Λίγο πιο πάνω αιωρείται ο κόμβος από ένα τεντωμένο σχοινί, έτοιμο, θαρρείς, να σπάσει. Τίποτ’ άλλο. Ο τίτλος του έργου ερμηνεύει, ίσως, το νόημα της σύνθεσης. Ο κόμβος χρειάζεται να κοπεί, να διαλυθεί, να μην υπάρχει, για να εξουδετερωθεί η ένταση. Να θυσιαστεί σ’ ένα βωμό ανάσας και καταξίωσης, όπως είναι το οικοδόμημα των αρχαίων ελληνικών αξιών. Εύγλωττος ο τίτλος: “Γόρδιος δεσμός”. Έτσι ονόμασε ολόκληρη την έκθεσή του. Ένα εικαστικό δημιούργημα που αποπνέει, με απλά και λιτά μέσα, ποίηση και φως, οπτική χαρά και ευδία.
Προσφιλές σύμβολο στη ζωγραφική του Αλέξανδρου είναι το περιστέρι. Με ότι αυτό μεταφέρει στα φτερά του: την αθωότητα, την ειρήνη, την εύνοια της τύχης, τη χαρά, την αγάπη, την ταπείνωση, το ανάερο μιας παρουσίας, τη δροσιά, την ερημιά, τον εναγκαλισμό της γης μ’ ένα πέταγμα εξ ουρανού. Άλλες φορές το κάνει να υποκλίνεται, να κρύβεται, να υποδηλώνει σεβασμό. Και να ντρέπεται ακόμη. Πολυσήμαντη η αναφορά και πολύπλευρη η επισήμανση. Ο Αλέξανδρος έχει ακουμπήσει πάνω στο διαχρονικό σύμβολο, με τρόπο που το έχει ερωτευθεί η ζωγραφική του. Το πετυχαίνει με πλείστες εκδοχές. Και με μια εικαστική ανάδειξη που καλεί να το αγγίξεις, όπως το κάνει η καλή γλυπτική. Όχι σπάνια δίνει κι αυτός με τρόπο ανάγλυφο το περιστέρι, όπως και διάφορα επιλεγμένα στοιχεία σε άλλα του έργα, εκεί που θέλει να υπογραμμίσει τη σημασία τους. Το κατορθώνει με τον αδιόρατο τρόπο μιας δικής του τεχνικής. Υπάρχουν νύξεις σουρεαλισμού, έννοιες που αγγίζουν το όραμα, το όνειρο, μια μύχια επιθυμία, τη μεταφυσική.
Στο έργο του “Το πρώτο άγγιγμα” το περιστέρι που πάει ν’ αγγίξει με τα πόδια του τη ριγηλή επιφάνεια της θάλασσας δημιουργεί ομόκεντρους υδάτινους κύκλους, οι οποίοι, σαν πομποί, ξανοίγονται προς τα έξω. Φυσικό το φαινόμενο αλλ’ ίσως και μεταφυσικό το μήνυμα που θέλει να μεταδώσει. Το αποτέλεσμα της παρέμβασης του πομπού προκύπτει χωρίς πομπώδη τρόπο και είναι πλήρες, μια οπτική ηδονή, μια ηρεμία και μια κατάφαση.
Στη ζωγραφική του Αλέξανδρου επέχουν θέση συμβόλου και πολλά άλλα σήματα στα οποία εύκολα ανιχνεύονται άλλες καταστάσεις. Το σάπιο καράβι, η σκουριά, το στάχυ, οι ρωγμές, το μοιρασμένο ρόδι που υποβάλλει την έννοια της θυσίας, μια κόκκινη γραμμή, μια κορδέλα, από μόνα τους και “μετά πολλών”, δίνουν συνδυασμούς λαμπερούς, όπου κυριαρχεί το μεσογειακό γαλάζιο, η καθαρότητα της γραμμής, το ατόφιο χρώμα, η μελετημένη σύνθεση, όλα, τροφή για τα μάτια και μουσική μαζί που ανακουφίζει την ακοή, ερεθίσματα που δεν αντικρίζονται αδιάφορα. Σπρώχνουν για ένα ψάξιμο, για μια διερεύνηση, γιατί, στο τέλος, η ζωγραφική του Αλέξανδρου κρύβει αινίγματα, τα οποία δεν είναι σαν της Σφίγγας, έχουν ανάλυση, λύση, ίσως και λυτρωτική κατάληξη.
Κώστας Σερέζης http://www.argo-gallery.gr/default.aspx?tab=exhibition&ContentID=848
Αλέξανδρος – Μουστάκας
Βιογραφικό που έγραψε ο ίδιος http://alexandros-moustakas.gr/bio.html
Γεννήθηκα στην Αθήνα περιστοιχισμένος από τέχνη, είχα την τύχη να έχω πατέρα τον γλύπτη Ευάγγελο Μουστάκα και μητέρα την ποιήτρια
Ζωή Σαβίνα.
Από μικρός άρχισα να εκφράζω την δημιουργικότητα μου στην κατασκευή παιχνιδιών και πρώιμων κατασκευών τρυπώνοντας στο εργαστήριο του πατέρα μου. Η καθημερινή τριβή με την τέχνη είχε ως επακόλουθο την ανάγκη μου να εκφράζομαι καλλιτεχνικά. Σπούδασα και αποφοίτησα ως αριστούχος από την Ανώτατη σχολή Καλλών Τεχνών των Αθηνών (1990-1995).
Κατά τη διάρκεια αυτή, φοίτησα στο εργαστήριο του Δημοσθένη Κοκκινίδη και του Δημήτρη Μυταρά. Παρακολούθησα χαρακτική με τον Γιάννη Παπαδάκη και μαθήματα γλυπτικής με τον Σταύρο Βαλασάκη, ενώ παράλληλα μαθήτευσα και δίπλα στον γλύπτη (και πατέρα μου) Ευάγγελο Μουστάκα.
Έργα μου βρίσκονται σε Μουσεία, δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. ΄Εχω επίσης κοσμήσει με σχέδιά μου, αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά και βιβλία. Είμαι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδας.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ:
2011 «έγερσης» Αίθουσα τέχνης «Kapopoulos finearts», Golden Hall, Αθήνα.
2001 «ΤΟΠΟΣ» «Γκαλερί της Έρσης» Αθήνα.
1998 «ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΜΟΥ» Γκαλερί « αγκάθι » Αθήνα.
OΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ:
2011 «Natura 2011» Ευγενίδιο Ίδρυμα. Τιμητική έκθεση για τον Παναγιώτη Τέτση.
2008 «Τεχνών Άνοιξη» Νέο Δημαρχιακό Μέγαρο Περιστερίου, Περιστέρι Αττικής.
2008 «Εικόνα, Χώρος, Δράση 2» Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών, Γκάζι, Αθήνα.
2007 «ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ - Δεσμοί Ζωής και Τέχνης» Ελληνογερμανική Αγωγή, Παλλήνη Αττικής.
2006 «εν ΜΕΣΟΓΑΙΑ 2» Κέντρο Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Αποθήκες Καμπά, Παλλήνη Αττικής.
2005 «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ» Πνευματικό και Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Παλλήνης. Εργοστάσιο Καμπά, Παλλήνη Αττικής.
2004 «ΜΕΣΟΓΑΙΑ 1». Με την συνδιοργάνωση της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής & του Δήμου Παλλήνης, Μουσείο Βορρέ, Αττική.
2003 «Διαγράφοντας το Σήμερα, το Αύριο, το Χθες». Με τη συνδιοργάνωση του Μουσείου ΑΒΕΡΩΦ, Γκάζι, Αθήνα.
2003 Μακεδονικό Μουσείο –Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη.
2003 Γκαλερί «ΑΓΟΡΑ», Αθήνα.
2003
«ART CITY» MIHALARIAS, Αθήνα.
2002 «Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών», Γκάζι, Αθήνα.
2002 «Διαγράφοντας το Σήμερα, το Αύριο, το Χθες» ΜΟΥΣΕΙΟ Αβέρωφ, Μέτσοβο.
2002 Γκαλερί «ΡΟΔΑΥΓΗ» Κηφισιά.
1999 «ΓΕΝΕΣΙΟΝ 2000» Αίθουσα Τέχνης «Πολιτεία», Αθήνα.
1998 «ART EXPO ’98» - WORLD COUNCIL OF ART Μουσείο Βορρέ.
1998 «Αίθουσα Τέχνης Τσίλερ», Σαλαμίνα.
1997 «Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση» Γκάζι, Αθήνα.
1997 «Η Παιδικότητα στη Σύγχρονη Τέχνη» Κέντρο Τέχνης Πανταζίδη – Αθήνα.
1999 «Τρένα –Σταθμοί –Ορίζοντες» Γκαλερί της Έρσης – Αθήνα.
1996 «Σιδηρόδρομος και Περιβάλλον» Αίθουσα Σιδηροδρομικών Αθηνών (Ο.Σ.Ε.) Αθήνα.
1996 Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών «Απόφοιτοι ΄95- GRADUATIONG CLASS΄95».
1995 «Φανταστικό Πορτρέτο» Θεσσαλονίκη.
1994 «Κέντρο Τεχνών - Πάρκο ελευθερίας» Αθήνα.
1994 «Γκαλερί Titanium» Αθήνα.
Ο χώρος τέχνης "ΠΕΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ" υποδέχεται την έκθεση ΕΠΙΛΟΓΕΣ 2 με τα έργα φοιτητών του Ε' Εργαστηρίου της Σχολής Καλών Τεχνών από τις 21/10/2017 έως 19/11/2017, υπό την αιγίδα του Δήμου Σαρωνικού.
