Ελένη Δερβίσογλου ΟΙ ΚΟΡΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Ελένη Δερβίσογλου ερωτικό (λιθογραφία κολλάζ)

Ελένη Δερβίσογλου
ΟΙ ΚΟΡΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ

ΤΗΣ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ


Εγκαίνια: Τετάρτη 28 Μαΐου 2014, 20:00

Διάρκεια: 28 Μαΐου – 25 Ιουνίου 2014

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Ελένης Δερβίσογλου με τίτλο «Οι κορμοί και το κορμί της ζωντανής ζωγραφικής».

Ελένη Δερβίσογλου (ξυλογραφία, 70x50cm)

Ο πολιτισμολόγος – δημοσιογράφος Νίκος Μαστροπαύλος γράφει σχετικά με τη δουλειά της Ελένης Δερβίσογλου.
«Τα μικρά κοιτάσματα της φύσης, οι πέτρες, τα φύλλα, είναι τα οχήματα που μεταφέρουν τον θεατή στη χώρα του μύθου. Και οι κορμοί, κυρίως αυτοί. Οι κορμοί που πληγώνουμε με τη φωτιά, το τσεκούρι, τη μοναξιά, αλλά που κρύβουν στις κοιλότητές τους τη διάθεση της φύσης να πετάξει ένα δροσερό κλαδάκι. Οι κορμοί που μοιάζουν με κούρους, με κορμιά που αγκαλιάζονται, περπατούν δίπλα – δίπλα ή γέρνουν μόνοι τους ή γερνούν χαραγμένοι από τις βαθιές ρυτίδες τους.



Ούτως ή άλλως οι πινελιές της Ελένης Δερβίσογλου είναι σαν μαχαιριές. Ήταν αναμενόμενη η επόμενη κίνησή της να μην αφήνει σε ησυχία τα έργα της, κεντώντας τα με κοπίδι ή καλέμι. Η ζωγραφική περπάτησε μέσα στη μνημειακή αγιογραφία και οι δυο αντάμα εισχώρησαν στη χαρακτική. «Ενας παλμός είναι» λέει. Μόνο που εδώ ο παλμός της εικαστικής έκφρασης ακούγεται πιο καθαρά. Η γλώσσα των κορμών είναι πιο καθαρή και ακούγεται πιο δυνατά το τραγούδι της ζωής που τραγουδούν με τη συνοδεία του αγέρα. Μέχρι που ένα κομμάτι του φλοιού τους γίνεται η μήτρα από την οποία θα τυπωθεί μια καθοριστική κόκκινη πινελιά, ένα μαντίλι που ανεμίζει τον αποχαιρετισμό σε
ένα κύκλο δουλειάς και δίνει το σύνθημα της έναρξης ενός νέου.»

Ελένη Δερβίσογλου Χωρίς Τίτλο #34 (μεικτή τεχνική, 120x180cm)

Η ίδια η καλλιτέχνης μας λέει: «Ήρθε η στιγμή, ίσως για πρώτη φορά τόσο δυναμικά, που ένιωσα την ανάγκη να βιώσω τη ζωή μου, να την κάνω πιο όμορφη, μέσα από την εικαστική έκφραση.

Μνήμες ξεπήδησαν από το παρελθόν, που συντηρώ μέχρι τώρα, ατέλειωτοι περίπατοι στη φύση, παιχνίδια με τα δέντρα, αγγίσματα στις ρίζες και τις πέτρες που κείτονταν κοντά τους, συνομιλίες κι ονειρικές μορφοποιήσεις. Άρχισα να σχεδιάζω όλα αυτά που με γέμιζαν συγκίνηση, πόνο, έξαρση, παρασυρμένη στον κόσμο τους. Κι όσο προχωρούσα, η επικοινωνία ολοκληρωνόταν. Σχήματα, τομές, χαραματιές, φιγούρες, ανθρώπινες μορφές, κορμιά που δήλωναν ανάγκες βαθιές, καλέσματα, κραυγές, λαχτάρες, επιθυμίες ταύτισης, έρωτες. Δεν ξέρω πού θα με πάει η μαγευτική αυτή διαδρομή, όμως συνεχίζω…»



Η Ελένη Δερβίσογλου γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών ζωγραφική με δάσκαλο τον Τ. Πατρασκίδη, Παράλληλα ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την αγιογραφία και το ψηφιδωτό. και χαρακτική στο εργαστήριο του Μ. Αρφαρά. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Είναι βασικό ιδρυτικό στέλεχος της Σχολής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς.

Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει συνεργαστεί στην αγιογράφηση πολλών Ιερών Ναών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της καθώς και φορητές εικόνες της υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Αμερική, Ιαπωνία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρωσία, Τουρκία και αλλού. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου.



Εγκαίνια Έκθεσης: Τετάρτη 28 Μαΐου 2014, 20:00



Διάρκεια Έκθεσης: 28 Μαΐου – 25 Ιουνίου 2014

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 15:00 & 18:00 – 21:00

Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 15:00

Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού



Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος

Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη

Τηλέφωνο 211 182 38 18

www.technohoros.org

info@technohoros.org



Οι κορμοί και το κορμί της ζωντανής ζωγραφικής



Η βιωμένη ζωγραφική πάλλεται σαν καρδιά. Είναι αποκαλυπτική η εικαστική έκφραση της Ελένης Δερβίσογλου, οι αγιογραφίες της, οι ζωγραφιές της, τα χαρακτικά της, οι ξυλογραφίες, οι λιθογραφίες, οι χαλκογραφίες. Το ομολογεί και η ίδια απερίφραστα: Ήλθαν πολύ σκληρές ημέρες και εγώ βρήκα τον τρόπο να υπάρχω μέσα από την εικαστική έκφραση. Λέει επίσης ότι τα πιο δυνατά έργα της δεν έγιναν στο ατελιέ της, αλλά στην κουζίνα του σπιτιού της, μέσα στην καθημερινότητα. Μια ξυλογραφία, η «Αποσύνθεση», εναντίον ενός δράματος. Τι πιο αποτελεσματικά σίγουρο όπλο…



Όμως η διαδρομή της Ελένης Δερβίσογλου στη ζωγραφική ξεκίνησε από οικείο για τα γυναικεία στερεότυπα χώρο, αλλά το συγκλονιστικό το αισθάνθηκε πάνω στη σκαλωσιά, με μεγαλύτερη σιγουριά, ασφάλεια και ανάβαση, πολύ κοντά στους ουράνιους θόλους, γύρω από την Πλατυτέρα, παρά κάτω στον γυναικωνίτη στο επίπεδο της γης. Και το βλέμμα του Αβραάμ δεν ήταν προς το παρελθόν, αλλά προς το μέλλον: «Για ποια μοντέρνα ζωγραφική μιλάμε, για ποια αφαίρεση; Μια επίσκεψη να κάνει κανείς στην Αγία Σοφία στη Θεσσαλονίκη, πάει τελείωσε. Η γνώση της βυζαντινής τέχνης είναι κάτι το φοβερό».



«Το όνειρο ήταν ωραίο όσο κράτησε. Η ομορφιά της αλήθειας ήλθε να με προσγειώσει. Πετώ τα δεκανίκια της φαντασίωσης, με αυτά δεν μπορώ να πάω πουθενά». Κι η Ελένη Δερβίσογλου ήθελε διακαώς να πάει παρακάτω, πάντα θέλει να πηγαίνει παρακάτω. Έτσι τα βήματα στη σκαλωσιά στάθηκαν απέναντι στο καβαλέτο και η μνημειακή αγιογραφία άρχισε να εισχωρεί στο τελάρο και να μην το αφήνει στιγμή ήσυχο. Η δημιουργός βασανίζει το τελάρο με έργα διαδοχικά, το ένα μέσα στο άλλο. Και να που αναδύονται αμφιλεγόμενα για τον θεατή σχήματα που είναι στη δική του ματιά πως θα τα δει. Αυτή πιστεύουμε ότι είναι και η ουσία της ζωγραφικής. Να έχει το κάθε έργο διαφορετικές αναγνώσεις. Αν έχει μια τότε δεν είναι ζωντανό, είναι απολίθωμα. Και η Ελένη Δερβίσογλου είναι ευτυχισμένη όταν δίνει στον καθένα την ευκαιρία να δημιουργήσει το μύθο του.



Τα μικρά κοιτάσματα της φύσης, οι πέτρες, τα φύλλα, είναι τα οχήματα που μεταφέρουν τον θεατή στη χώρα του μύθου. Και οι κορμοί, κυρίως αυτοί. Οι κορμοί που πληγώνουμε με τη φωτιά, το τσεκούρι, τη μοναξιά, αλλά που κρύβουν στις κοιλότητές τους τη διάθεση της φύσης να πετάξει ένα δροσερό κλαδάκι. Οι κορμοί που μοιάζουν με κούρους, με κορμιά που αγκαλιάζονται, περπατούν δίπλα – δίπλα ή γέρνουν μόνοι τους ή γερνούν χαραγμένοι από τις βαθιές ρυτίδες τους.



Ούτως ή άλλως οι πινελιές της Ελένης Δερβίσογλου είναι σαν μαχαιριές. Ήταν αναμενόμενη η επόμενη κίνησή της να μην αφήνει σε ησυχία τα έργα της, κεντώντας τα με κοπίδι ή καλέμι. Η ζωγραφική περπάτησε μέσα στη μνημειακή αγιογραφία και οι δυο αντάμα εισχώρησαν στη χαρακτική. «Ενας παλμός είναι» λέει. Μόνο που εδώ ο παλμός της εικαστικής έκφρασης ακούγεται πιο καθαρά. Η γλώσσα των κορμών είναι πιο καθαρή και ακούγεται πιο δυνατά το τραγούδι της ζωής που τραγουδούν με τη συνοδεία του αγέρα. Μέχρι που ένα κομμάτι του φλοιού τους γίνεται η μήτρα από την οποία θα τυπωθεί μια καθοριστική κόκκινη πινελιά, ένα μαντίλι που ανεμίζει τον αποχαιρετισμό σε ένα κύκλο δουλειάς και δίνει το σύνθημα της έναρξης ενός νέου.



ΔΕΡΒΙΣΟΓΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ-ΧΑΡΑΚΤΡΙΑ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ


Γεννήθηκε στις Σέρρες.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών:

Ζωγραφική (Α’ πτυχείο, Άριστα) με τον κο Πατρασκίδη, Αγιογραφία με τον κο Ξινόπουλο, Ψηφιδωτό με τον κο Βαλαβανίδη. Χαρακτική (Β’ πτυχίο, Άριστα) με τον κο Καζάκο και τον κο Αρφαρά.
Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
Πρώτο βραβείο αποφοίτων της ΑΣΚΤ.
Βασικό ιδρυτικό στέλεχος της Σχολής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς.

Συμμετοχή στις ακόλουθες ομαδικές εκθέσεις με έγκριση του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στο οποίο και ανήκει: Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, 1998˙ Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1999˙ «Πρόσωπο με Πρόσωπο», Κωνσταντινούπολη, 2000˙ Πανελλήνια Έκθεση Εικαστικών Τεχνών «Τεχνόπολις», Γκάζι, 2001˙ Ελληνική Πρεσβεία, Μόσχα, 2002˙ «Ολυμπιάδα 2004», Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Σταυρούπολης, Θεσσαλονίκη, 2003˙ Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Γ. Καρύδη Δήμου Φιλοθέης, 2004˙ Πανόραμα Ελληνικής Χαρακτικής, 2008˙ Σπίτι της Κύπρου, 2009˙ «Η Ανθρώπινη Μορφή στην Τέχνη», Γκάζι 2009˙ Γκαλερί της Έρσης, 2010˙ Γκαλερί «Γαία», 2010˙ Έκθεση Χαρακτικής, αιθ. Ν. Κεσανλής (ΑΣΚΤ) 2013˙ Έκθεση Εικαστικών Τεχνών τού ΕΕΤΕ, Σανγκάη 2013.

Έργα της υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Συνεργάζεται με τον κο Γιωτάκη στην αγιογράφηση των Ιερών Ναών: Αγίας Κυριακής, Παλαιό Φάληρο˙ Αγίων Αναργύρων, Νέα Σμύρνη˙ Αγίων Πάντων, Σαντορίνη˙ Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Κορώνη˙ Αγίου Γεωργίου, Κορώνη˙ Αγίων Αναργύρων, Τζάνειο (Αθήνα)˙ Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Λυών (Γαλλία)˙ Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Ζαρούχλα˙ Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, Ζάρακες˙ Άγιος Δημήτριος, Ακράτα˙ Άγιος Παύλος ο Νέος, Σοπωτό Καλαβρύτων˙ Ταξιάρχες, Ιερά Μονή Ταξιαρχών Επιδαύρου˙ Παναγία Γοργοϋπήκοος, Ιερά Μονή Ταξιαρχών Επιδαύρου.

Φορητές εικόνες της υπάρχουν σε πολλές και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.