Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Μανόλη Ρωμαντζή «ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ, Λόγος τρισδιάστατος»



Για την πρώτη ατομική έκθεση γλυπτικής του Μανόλη Ρωμαντζή «ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ, Λόγος τρισδιάστατος»

8 έως 28 Απριλίου 2016 στην Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος (Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη)

Χέρι χέρι λοιπόν, συν μετάσχω ...

Αλληγορίες... που με την πρώτη επιφανειακή ματιά δεν έχεις καταλάβει και δεν έχεις δει τίποτα... εσύ ο κλεισμένος στο κλουβί σου, που ο ίδιος δημιουργείς... Οι ρίζες εάν κι έχουν βγει, ωστόσο χάσκουν αφύτευτες... μουχλιασμένες μέσα στους τοίχους που σε περιβάλλουν...






Χορός του Ζαλόγγου

Σκυφτέ διαβάτη της ζωής



"Έχουν κάτι το ιδιαίτερο οι κεραμίστες..." όπως λέει η δασκάλα μας εδώ στην Κερατέα, χαράκτρια Μάχη Δημοπούλου.

Είναι η δεύτερη ματιά ευαισθητοποιημένου δέκτη που χρειάζεται και μια τρίτη ευκαιρία να αρθρώσει μια λέξη, μπροστά στον λόγο τον τρισδιάστατο... κρεμασμένο ποιητικά ένα γλυπτό κι αφημένο να περιστρέφεται στο χώρο R3 ... μια σφραγίδα χρυσού αντανακλώντας στο φως ο μπρούτζος που το πιάνεις χαϊδεύοντας το όπως στην αρχική σου μορφή με πηλό κι όπως σε δημιούργησε με περισσή τρυφερότητα ο Μεγάλος Ποιητής Δημιουργός του σύμπαντος...

Κοιτώντας τους αγγέλους του Μανόλη Ρωμαντζή από κοντά, να δηλώνουν μια ανάταση προς την υπέρβαση εαυτού... να δίνουν το χέρι ώστε να ανεβάσουν το γειωμένο άνθρωπο στα ουράνια... που είναι τόσο μικρός και τόσο μεγάλη η απόσταση ώστε να φτάσει στο "κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν "...

Αναρωτήθηκα δε, πεζά, την τεχνική πλευρά των μικρογλυπτών, μονολογώντας : "Πώς δεν έσπασε στο ψήσιμο τους, ο πηλός με τον οποίο έχουν δημιουργηθεί;!" Διότι ήδη έβλεπα τα έργα ντυμένα, με στρώση μπρούτζου ! Ήτοι μιλάμε για μινιατούρες που όσοι ασχολούμαστε με την κεραμική γλυπτική γνωρίζουμε τη δυσκολία δημιουργίας έργων πάχους λιγότερου του ενός εκατοστού...

Πάντως σε αυτά τα κομψοτεχνήματα έπιασα τον εαυτό μου να κοιτώ την λεπτομέρεια ... Που κι ο Μανόλης Ρωμαντζής επισήμανε, πως δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί σε αυτές τις διαστάσεις...

Ωστόσο, όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες που είναι με μεγέθυνση των έργων, η λεπτομέρεια του, κάνει τη διαφορά ... η βαλίτσα που κρατούν οι επιβάτες της εγκατάστασης...

Mαντμουαζέλ ..."

Μιας εγκατάστασης που με την πρώτη ματιά δεν φαίνονται οι κρυμμένες δημιουργίες κι ούτε ο ίδιος μου υπέδειξε, που θα τις βρω .... εντελώς απρόσμενα ανακάλυψα ψάχνοντας κάτω από τις ράγες του τρένου... με ένα " ωχ " προϋπαντώντας τους επιβάτες, μια και για να δω καλύτερα, ήδη πατούσα μέσα... και φοβήθηκα πως θα έκανα ζημιά ...

Κι ίσως και εσκεμμένα ο Μανόλης Ρωμαντζής εισάγει το θεατή να ανακαλύψει το έργο του σταδιακά...όπως είχε το πρώτο έργο του μπαίνοντας να κοιτούν τρεις γριούλες τον κούρο...άσπρο έργο σημειωτέον... βγαλμένο από το παρελθόν... όπως η φυγή για το ταξίδι της μάνας-πριγκίπισσάς του με την κάτασπρη τουαλέτα της βγαλμένη από άλλη εποχή και τόσο ρομαντική, με το κόκκινο άνθος στα χέρια να κλέβει την παράσταση του λευκού κρύου πάγου στο καλυμμένο με φινετσάτη μαύρη δαντέλα προσώπου...



Κι ύστερα ίσως, το πως οι ίδιοι βλέπουμε τον ίδιο μας τον εαυτό πίσω από τον καθρέπτη... μαυρόασπρο... Κάτι μεταξύ μιας επιθανάτιας εμπειρίας που μας ρουφά στο τούνελ, με τη γλυκύτητα του λευκού φωτός παίρνοντας την ασχήμια των μαύρων καταθλιπτικών εικόνων που βιώνουμε μαζί του...

Φυγή ή το στάδιο του καθρέφτη


Μαύρες λοιπόν και σκυμμένες μορφές με την απόγνωση καρφιτσωμένη κραυγή, έτοιμες για ταξίδι... από και για την κρίση...



Βίωση του πένθους για την Ανάσταση των ψυχών






Άγγιγμα ψυχής η μυρωδιά στο χέρι μου του μπρούντζου ... Πριν δω το παραπάνω έργο στριφογύριζε η ιδέαν να δημιουργήσω ένα δικό μου, να κρατά ένα μήλο... και ζήλεψα τόσο το χέρι του καλλιτέχνη που έφτιαξε το δικό του... (που εδώ στη φωτογρ. δεν φαίνεται η πλευρά με τα καλοσχηματισμένα δάκτυλα, νύχια κλπ...) κρατώντας στην παλάμη του την μούσα του -γοργόνα ως ένας ποιητής ή αλλιώς το πως όσοι ασχολούνται με την κεραμική γλυπτική, αντιλαμβάνονται με την ευαισθησία τους τον κόσμο που τους περιβάλλει ... και πάντα ως κείμενα αλληγοριών με ποιητική χροιά και φιλοσοφικές αναζητήσεις...



Το δέντρο της ζωής

Επίλογος Πετρούλα Σίνη


Καλή Ανάσταση !

Ο Μανόλης Ρωμαντζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Είναι απόφοιτος της Φυσικομαθηματικής σχολής και διδάκτορας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης και παράλληλα ασχολήθηκε κατά καιρούς με τη γλυπτική, τη φωτογραφία, το σχέδιο, την αγιογραφία και τη βιβλιοδεσία.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη γλυπτική χρησιμοποιώντας ως υλικά κυρίως τον πηλό, το γύψο, το ξύλο, το σίδερο και τον μπρούτζο, τα οποία συνδυάζει και με διάφορα άλλα υλικά.

Έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων, ενώ έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μανόλη Ρωμαντζή «ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ, Λόγος τρισδιάστατος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου