Στέφανος Δασκαλάκης. Άνθρωποι

Στέφανος Δασκαλάκης. Άνθρωποι

Διάρκεια
04/12/2013 - 19/01/2014

Χώρος

Αθήνα
Μουσείο Μπενάκη
Κεντρικό Κτήριο

Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη






Περίπου 30 μεγάλα πορτρέτα σε λάδι του Στέφανου Δασκαλάκη, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι σήμερα, παρουσιάζονται για πρώτη φορά συγκεντρωμένα στο Μουσείο Μπενάκη.
Οι κατά πλειοψηφία ολόσωμες μορφές των έργων αυτών αποτελούν τη συνέχεια μιας ζωγραφικής πορείας που ξεκίνησε από τα εσωτερικά δωματίων της δεκαετίας του ’80 και τις μεγάλες νεκρές φύσεις του ’90, με κοινό άξονα πάντα τη ζωγραφική με μοντέλο, έμψυχο ή άψυχο, στον κλειστό χώρο του εργαστηρίου.
Τα πορτρέτα της έκθεσης αυτής φανερώνουν όχι την εμμονή με την πιστότητα της αναπαράστασης αλλά το πώς ο Δασκαλάκης συναντά μέσα από την απτή πραγματικότητα που έχει μπροστά του, μια άλλη, εσωτερική πραγματικότητα – τη δική του και του μοντέλου του. Μέσα από την αγάπη για την ίδια την ύλη της ζωγραφικής, η οποία έχει έντονη παρουσία σε πολλά από τα πορτρέτα αυτά με την παχιά πάστα λαδιού, οι ζωγραφισμένες μορφές γίνονται υπαρκτές σωματικές παρουσίες που αιωρούνται μεταξύ φυσικού και ζωγραφικού –ανάμεσά μας– θέτοντας έντονα ερωτήματα γύρω από τα ζητήματα της ομοιότητας, του ορατού, και του πνευματικού στην τέχνη.

Επιμέλεια έκθεσης: Ελισάβετ Πλέσσα

Ο ζωγράφος Στέφανος Δασκαλάκης μίλησε στο Cullturenow.gr για την τέχνη του και τα ζωγραφικά του έργα, με αφορμή την έκθεση του στο Μουσείο Μπενάκη δείτε το βίντεο που ακολουθεί :

Ο Στέφανος Δασκαλάκης μιλάει για την τέχνη της ζωγραφικής και την έκθεσή του στο Μουσείο Μπενάκη

Επισκεφτείτε τη σελίδα :
O κριτικός τέχνης Χρήστος Ν. Θεοφίλης σε διάλογο με τον Στέφανο Δασκαλάκη

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΟ ΕΝΘΕΤΟ CULTURE ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΦΕΛΗ , ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ .ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ. Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΘΙΓΕΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ , ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟ ΟΤΑΝ Η ΄΄ΠΑΡΑΔΟΣΗ΄΄ ΝΟΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ .

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ , ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΣΥΝΤΑΓΩΝ , ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΓΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ , Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΟΝΑΧΙΚΗ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ , ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ [ΟΠΩΣ ΤΗΣ DIANE ARBUS Η ΤΟΥ AUGUST SANDER] ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ , ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ , ΚΑΘΩΣ ΤΕΛΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΥΠΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ.
ΌΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΔΡΟΜΟ , ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΤΡΑΓΙΚΟ . ΒΡΙΣΚΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ .
ΑΛΛΑ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΕ ΜΑΣ , ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ , ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ , ΜΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ .ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΙΣΧΥΡΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ .

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ , Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΗΨΗ , Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ , Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΙΣ , ΤΟΥ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑΣ , ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ . ΤΟ ΦΟΝΤΟ ΚΑΙ Η ΦΙΓΟΥΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ . ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΔΕΝ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ . ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΕΤΑΙ . ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΕΣΑ, Η ΓΡΑΦΗ – ΠΙΝΕΛΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΑΣ ΣΚΕΨΗ . ΤΟ ΚΟΝΤΡΑΣΤΟ ΤΟΥ ΄΄ΑΜΠΑΤΜΑΝ΄΄ ΚΑΙ ΤΟΥ ΄΄ΓΚΛΑΣΣΙ ΄΄ Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΩΝ , ΟΙ ΤΟΝΟΙ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΛΑΜΠΕΡΟΙ , ΟΙ ΜΙΣΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ . ΌΛΑ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΣΑΣ ΑΙΣΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ . ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΣ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΛΛΑ Η ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΟΥ. ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗΣ . ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ . ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ . Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ ΑΛΛΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΓΜΟΣ ΕΞ’ ΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ .
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΜΕ ΚΑΘΑΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΟΥΜΕ. ΌΜΩΣ ΟΣΟ ΠΙΟ ΛΙΓΕΣ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ. ΊΣΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ . ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΕΙ.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΟΙΩΘΩ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ : ΦΡΥΔΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΟΥ ΔΑΦΝΙΟΥ . ΔΕΡΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΜΠΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ Η ΤΟΥ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ ΜΠΑΛΤΑΣΑΡ ΚΑΣΤΙΛΙΟΝΕ .
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ , ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ Η ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΩΝ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΘΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΖΩΝΤΑΝΑ . Ο, ΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ.
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ, ΟΣΟ ΚΙ’ ΄ΑΝ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ ΣΕ ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΕΡΓΩΝ.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Στέφανος Δασκαλάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1952. Από το 1970 έως το 1974 σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο το Γ. Μαυροΐδη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Γαλλία, όπου παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής αρχικά στη Λυών, ενώ από το 1978 έως το 1981 σπουδάζει ζωγραφική στο εργαστήριο του L. Cremonini στην École des Beaux-Arts του Παρισιού. Μαθήτευσε επίσης κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Το 1982 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου εγκαθίσταται στην Αθήνα. Μαζί με τους καλλιτέχνες Ειρ. Ηλιοπούλου, Γ. Ρόρρη, Εδ. Σακαγιάν και Μ. Φιλοπούλου σχηματίζουν μια άτυπη ομάδα «επιστροφής στη ζωγραφικότητα». Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών. Έχει παρουσιάσει το έργο του τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές εκθέσεις. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1982 στη Γκαλερί «Συλλογή», ενώ η πρώτη του συμμετοχή σε ομαδική έκθεση είναι το 1975 στην «Πανελλήνια Έκθεση». Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας, ανάμεσα τους η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας κ.α. Εικονογράφησε βιβλία (Π. Δημουλέα,Η γενεαλογία των Θεών, Αθήνα 1996).
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.





















"Στη ζωγραφική του προσπάθησε και μπόρεσε εξαρχής να συνδυάσει δημιουργικά τα διδάγματα των δασκάλων του, που αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικές παραδόσεις του ρεαλισμού του 20ού αιώνα.
Επιστρέφοντας το 1982 στην Αθήνα, εξέθεσε μια σειρά ελαιογραφιών που άσκησαν επίδραση σε πολλούς νεότερους ζωγράφους. Παράλληλα, τα έργα αυτά μπορούν να θεωρηθούν ως μια από τις πρώτες εκδηλώσεις του μεταμοντερνισμού στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια σειρά νεκρών φύσεων και εσωτερικών χώρων όπου απεικονίζονται τραπέζια, καβαλέτα, καρέκλες, τελάρα, βάζα, κανάτια, κουτιά, όλος ο χρήσιμος κι άχρηστος εξοπλισμός ενός εργαστηρίου κι ενός σπιτιού, στην ακαταστασία της καθημερινότητας του. Η οπτική του επικεντρώθηκε στην απεικόνιση των αντικειμένων, στη φαινομενικά τυχαία, αλλά εικαστικά προσεκτικά τοποθετημένη, διάταξη τους στο χώρο, στην ποικιλία της υφής και των ιδιαιτεροτήτων του υλικού τους. Μπόρεσε να φτάσει σε αξιόλογα αισθητικά επιτεύγματα με αυστηρή, σχεδόν φωτογραφική, σχεδίαση, ευαισθησία στην καταγραφή και των λεπτότερων τονικών μετατοπίσεων, χρωματική κλίμακα βασισμένη σε θερμά χρώματα, δίνοντας έμφαση στα γαιώδη, ιδιαίτερα στις σκιές, με σύνθεση μετωπική και προσεκτικά υπολογισμένη, ώστε να ισορροπεί και να συγκρατεί την ποικιλία των σχημάτων. Η πινελιά του καλλιτέχνη έρχεται σε ορισμένα σημεία με την ατημέλητη και πληθωρική ροή της να υπενθυμίσει τη χειροποίητη προέλευση του έργου δίνει επίσης συνειδητά μια νότα νεοτερισμού στην άψογη παραδοσιακή τεχνική του λαδιού που χρησιμοποιεί, καθώς υποσκάπτει την οφθαλμαπάτη και την ψευδαίσθηση της αναπαράστασης με την έμμεση αυτή υπόμνηση του υποκειμενισμού. Η γειτνίαση πολύτιμων κι ευτελών αντικειμένων, η παράθεση ευγενών και φτηνών υλικών, ενέχουν κριτικές προεκτάσεις. Ταυτόχρονα, η φθορά από τη μακρόχρονη χρήση των πραγμάτων, η γήρανση και η κόπωση των υλικών, η συχνά παρωχημένη αισθητική τους, αναδεικνύονται από το ζωγράφο με διάθεση όχι τόσο καταγραφής, όσο αφήγησης της κοινότοπης περιπέτειας τους διαμέσου των καιρών. Σ ένα βαθύτερο επίπεδο αναφαίνεται μια αίσθηση συμφιλίωσης με τη φθορά, μια κατάφαση μπροστά στην αναπόφευκτη ροή του χρόνου, μια ψυχική ηρεμία μέσα από τη γνώση και αποδοχή του αναπόφευκτου.


Σε μια δεύτερη σειρά έργων του, η σχεδόν απόκρυφη αυτή αλληγορία περνά πλέον σε πιο ευκρινείς συμβολισμούς. Ο ζωγράφος αφήνει την προσχηματικά αδιάφορη αφήγηση του τυχαίου και εισάγει μια περισσότερο ενεργητική και επιλεκτική όραση και στάση. Το καθημερινό αντικαθίσταται από το εφήμερο, το πολύχρωμο από το μονοχρωματικό, η ποικιλία από τη λιτότητα, το διάχυτο φυσικό φως από το μονοεοτιακό και τεχνητό, τα ανάλαφρα περάσματα από το φως στη σκιά δίνουν τη θέση τους στις σκληρές αντιθέσεις, ο ορίζοντας ανεβαίνει πολύ ψηλά, καθώς το θέμα έρχεται να εκταθεί μπροστά, σχεδόν κάτω από τα πόδια του θεατή. Οι εσωτερικοί χώροι γυμνώνονται πλέον από το φορτίο των πραγμάτων και των αντικειμένων και εκτείνονται ασαφείς ως προς τις διαστάσεις τους, με ελάχιστα εγκαταλειμμένα έπιπλα. Φρέσκοι καρποί που διάσπαρτοι ωριμάζουν και σαπίζουν στο κενό πάτωμα, φύλλα που αποξεραίνονται διάσπαρτα και αυτά, εδώ κι εκεί μερικά κανάτια και κάποια λίγα αντικείμενα συγκρατούν το φως, που σκληρό εντείνεται, ρίχνοντας τις βαριές σκιές τους σαν παραμορφωμένα είδωλα να διατρέχουν δυναμικά και ακτινωτά το χώρο. Τα πάντα συντείνουν σε μια chiaro-souro χρωματική κλίμακα, που αναδεικνύει ακόμα πλουσιότερη τη λίγη χρωματική καθαρότητα που διαφυλάσσει ο καλλιτέχνης για να την αποθέσει μόνο στη φωτισμένη πλευρά των φρούτων και των αντικειμένων. Σε μια τρίτη σειρά έργων, με θέμα πάλι το εργαστήρι του καλλιτέχνη, η οπτική του διευρύνεται σε μια πληρέστερη καταγραφή του χώρου, καθώς τα σημεία φυγής τοποθετούνται στο κέντρο του έργου. Μέσα σε μεγάλους, σχεδόν άδειους χώρους, εκτίθενται αποφάγια, αναποδογυρισμένα έπιπλα, ξεχαρβαλωμένα ψυγεία, πανιά, καλώδια, σκουπίδια, ό,τι κι όπως αφήνεται στην τύχη του, σαν ύστερα από μια φυγή. Τα πάντα πλέον έχουν αυτά τα έργα το χαρακτήρα του τελεσίδικα εγκαταλειμμένου και της επιτελεσμένης καταστροφής.



Στο σύνολο του έργου του, ο καλλιτέχνης, πέρα από την απλή αναπαράσταση και τον επιδέξιο νατουραλισμό, προχωρά προς μια ζωγραφική όπου διακριτικά εκφράζει προσωπικούς του στοχασμούς και ερωτήματα κοσμοθεωρητικής τάξης. "http://www.kapopoulosart.gr

Ατομικές Εκθέσεις

2006 Aίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα

1995 Galerie Flak, Παρίσι

1992 Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα

1987 Δημοτική Πινακοθήκη, Λάρισα

1985 Γκαλερί Αργώ, Αθήνα

1982 Γκαλερί Συλλογή, Αθήνα



Ομαδικές Εκθέσεις (επιλογή)

2013 Η γενιά του ’80 - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

- Παράρτημα Σπάρτης (Κουμαντάρειος Πινακοθήκη), Σπάρτη

2013 Σωματογραφίες - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

- Παράρτημα Ναυπλίου, Ναύπλιο

2012 Ellenico Plurale – Dipinti dalla Collezione Sotiris Felios, Complesso del

Vittoriano, Ρώμη (επιμέλεια Giuliano Serafini)

2012 Μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Έργα από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος

(επιμέλεια Ειρήνη Οράτη)

2012 FacetoFace – ένας συλλέκτης και οι καλλιτέχνες, Μουσείο Φρυσίρα

Σύγχρονη Ευρωπαïκή Ζωγραφική, Αθήνα (επιμέλεια: Βλάσης

Φρυσίρας, Χριστίνα Σωτηρόπουλου)

2012 Οινοποιείο, Lemos Center, Αθήνα (επιμέλεια ‘Ιρις Κρητικού)

2011 Σώματα – Τόποι. Σύγχρονη ελληνική ζωγραφική από τη Συλλογή

του Αντώνη και της Άζιας Χατζηιωάννου, Ελληνικό Ίδρυμα

Πολιτισμού – Παράρτημα Βερολίνου (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2011 Πτολεμαΐδα Άνοιξη 2011- Παραστατική Ζωγραφική,

Παλαιοντολογικό & Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας, Δήμος Εορδαίας

(επιμέλεια: Τατιάνα Σπινάρη)

2010 Αποδομώντας τον καμβά – Επινοώντας την εικόνα-‘Εργα από τη

συλλογή Αντώνη και ‘Αζιας Χατζηιωάννου, Δημοτική Πινακοθήκη

Θεσσαλονίκης (επιμέλεια: ‘Ιρις Κρητικού)

2010 Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου,

Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη

2010 Ανθρώπινα Μέτρα, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Μελίνα»

(επιμέλεια: ‘ΙριςΚρητικού

2009 Greek Colour. SixteenContemporaryArtists, Υπουργείο Τουρισμού,

Sotheby’s, Λονδίνο (επιμέλεια: Μαρίζα Καλογεροπούλου-Φασιανού)

2009 Ambassadors of Contemporary Greek Art, Three Generations of

Painters, Exhibition at the Hellenic Museum, Greek National Tourism

Organization, Μελβούρνη, Αυστραλία

2009 Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, Hellenic Museum, Μελβούρνη

2009 Υδατογραφώντας το ελληνικό τοπίο, Πινακοθήκη Σύγχρονης

Βαλκανικής Τέχνης, Λήμνος (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2009 Συνέβη στην Αθήνα, Πολιτισμικός Οργανισμός Δήμου Αθηναίων,

«Μικρή Άρκτος» (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2009 Το βλέμμα του χρόνου, ιστορίες εικόνων. Πίνακες από τη συλλογή

Σωτήρη Φέλιου. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμέλεια: Ειρήνη

Οράτη)

2008 Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών. Η ιστορία ενός εργαστηρίου,

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (επιμέλεια: Νέλλη Κυριαζή)

2008 GreekArtToday. Eight Contemporary, Belgravia Gallery, Mayfair,

London (επιμέλεια: Γιώργος Σταθόπουλος)

2008 ExperiencingGreece, Υπουργείο Τουρισμού, Πεκίνο, Κίνα (επιμέλεια:

Ίρις Κρητικού)

2008 Η Αίγινα των Ζωγράφων, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

«Μελίνα» (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2007 Όψεις της μορφής – σημάνσεις του τοπίου, Έλληνες ζωγράφοι από

τη συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου στη Δημοτική

Πινακοθήκη Χανίων (επιμέλεια: Ίρις Κριτικού)

2007 Greek Art Today. Twelve Contemporary Artists, Belgravia Gallery,

Λονδίνο (επιμέλεια: Γιώργος Σταθόπουλος)

2007 Γενέθλιος Τόπος, Alpha Trust, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμέλεια:

Ίρις Κρητικού)

2007 Πάντ’ ανοιχτά πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου...,

Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, Πινακοθήκη Μοσχανδρέου,

Μεσολόγγι (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2007 Εικαστικό Πανόραμα 2007. Καλλιτεχνική Καινοτομία, Σημειολογία

τών ‘Ορων της στη Νέα Εποχή, Υπουργείο Πολιτισμού, Κρατικό

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2006 ReflectionsfromGreece, The National Arts Club, ΝέαΥόρκη

(επιμέλεια: Κατερίνα Κοσκινά)

2006 Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα, Κολέγιο Ψυχικού, Αθήνα

(επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)



2006 Εν Μηνί Εκατομβαιώνι, Marina Keas Gallery, Τζιά (επιμέλεια: Ίρις

Κρητικού)

2005 In Arte Veritas. Πλόες ΧΙ, Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως,

΄Ανδρος (επιμέλεια: Αθηνά Σχινά)

2005 Ιερή και Βέβηλη. Όψεις της γυναίκας στη σύγχρονη ελληνική

ζωγραφική, Δημοτική Πινακοθήκη, Χανιά (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2005 Ωδή στη Μητέρα, Βυζαντινό Μουσείο, Αθήνα

2005 Κ. Π. Καβάφης, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα

2004 Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα (επιμέλεια:

Μάρθα Χαλικιά)

2004 ReflectionsfromGreece, Absolute Americana Gallery, St. Augustine,

Φλόριντα, Αγώνων Πόλις, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (επιμέλεια:

Αθηνά Σχινά)

2003-

04 Ολυμπιακό Πνεύμα και Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, περιοδεύουσα

έκθεση, (επιμέλεια: Πέγκυ Κουνενάκη)

2003 Ζωγραφικές Συγγένειες, Γκαλερί Σκουφά, Αθήνα

2003 Νέα Εικονολατρεία. Θριαμβευτική επιστροφή της ζωγραφικής

αναπαράστασης Fine Arts Καπόπουλος, Αθήνα (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2002 ΑνθρωπογεωγραφίαΙ, Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα

2001 Figurazione Europea, Galleria Forni, Μιλάνο (επιμέλεια: Alessandro

Riva)

2000 2.000 Κονσέρβες, Λιθογραφείο της οδού Πειραιώς, Αθήνα (επιμέλεια:

Αλέξης Βερούκας, Νίκη Νικονάνου, Νίκος Στεφάνου)

1997 Δέκα Έλληνες Παραστατικοί Ζωγράφοι από τη Συλλογή της

Πινακοθήκης Κουβουτσάκη, Casino Knokke, Galerie Jan de Maere,

Βέλγιο και Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη (επιμέλεια: Θάλεια

Στεφανίδου, στο πλαίσιο της «Θεσσαλονίκης Πολιτιστικής

Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1997»)

1997 Δάσκαλοι και Μαθητές. Μια πρόταση ανάγνωσης, Γκαλερί

Αστρολάβος, Αθήνα, Γκαλερί Μεταμόρφωση, Θεσσαλονίκη

(επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης)

1997 Εικαστικό Αφιέρωμα, Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Τεχνόπολις

Δήμου Αθηναίων

1996 Αφιέρωμα στον Περικλή Πανταζή, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, Μέτσοβο

(επιμέλεια: Όλγα Μεντζαφού-Πολύζου)

1996 Φόρος τιμής στον Paul Verlaine, Γαλλικό Ινστιτούτο, Πειραιάς

1992 Εuropart, Γενεύη (συμμετοχή με Αίθουσα Τέχνης Αθηνών)

1991-

94 Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική. Συλλογή Βλάση Φρυσίρα,

Πινακοθήκη Πιερίδη, Γλυφάδα, (1991), Πνευματικό Κέντρο Δήμου

Αθηναίων, Αθήνα, Δημοτική Πινακοθήκη, Ρόδος, Αίθουσα Τέχνης και

Συναυλιών, Ύδρα (1992), Βυζαντινό Μουσείο, Ζάκυνθος (1993),

Νεώρια, Χανιά, Γενί Τζαμί, και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο,

Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη (1994) (επιμέλεια:

Τάκης Μαυρωτάς)

1990 Vers un Nouvel Humanisme: Jeunes Peintres Grecs à Paris, Centre

Culturel de Villejuif, Παρίσι (επιμέλεια: Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα)

1988 Ζωγραφική για ένα Τραπέζι, Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

(επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης)

1988 Ελληνική Ζωγραφική 1968-1988, Musée Royal des Beaux Arts,

Βρυξέλλες, οργάνωση Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου

Σούτζου

1985 Νέοι Έλληνες Ζωγράφοι. Διαδρομές, Αθήνα Πολιτιστική

Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Πινακοθήκη Δ. Πιερίδη (επιμέλεια: Ντόρα

Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Μάνος Στεφανίδης)

Πηγές : http://ht.ly/qUr8V
http://www.gallery.gr/
http://www.thf.gr/
http://www.kapopoulosart.gr