Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Η Θεσσαλονικιά πυρογράφος Τσιμπουράκη Κατερίνα εκθέτει στη γενέτειρα της




Για 1η φορά θα εκτεθούν τα μοναδικά και συλλεκτικά έργα πυρογραφίας της γνωστής πυρογράφου Τσιμπουράκη Αικατερίνης στην αίθουσα Κλειώ του ξενοδοχείου Μακεδονία Παλλάς
Από 20/12/2013 - 23/12/2013


Είσοδος ελεύθερη

https://www.facebook.com/events/

Μακεδονια Παλλας, Θεσσαλονικη



Με εφόδια την αγάπη της για την πυρογραφία, μια όχι τόσο διαδεδομένη ή εκτιμημένη τεχνική, την υπομονή και την επιμονή η Κατερίνα Τσιμπουράκη κατορθώνει με τον ειδικό πυρογράφο της να δώσει «πνοή» στο ξύλο, χαράζοντας (καίγοντας) το, δημιουργώντας καράβια, λιμάνια νησιών, εικόνες της καθημερινότητας των ανθρώπων, κτίρια, προσωπογραφίες, αθλητές, σήματα ομάδων,ακόμη και τα είδη των μαντιταριών αφού είναι μανιταρόφιλη (Δείτε σχετικό μου άρθρο εδώ http://tehneskaigrammata.blogspot.gr ) τελευταία πειραματίζεται «παντρεύοντας» και την αγιογραφία όπου το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό Εβδομάδες έως και μήνες χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα έργο πυρογραφίας. Η δυσκολία της πυρογραφίας δεν στερεί από το έργο τη ζωντάνια, την έκφραση, τις φωτοσκιάσεις, το άρτιο αποτέλεσμα. Η Κατερίνα Τσιμπουράκη καταθέτει έργα τέχνης μοναδικά ώστε οι επόμενοι πυρογράφοι να την έχουν ως πρότυπο!

Aς γνωρίζουμε την εκπληκτική πυρογράφο με ότι λέει ή ίδια, με όλο το σεβασμό στην καλλιτέχνιδα, κάνοντας ένα κολάζ στις συνεντεύξεις που βρήκα στο διαδίκτυο :



"Ζωγράφιζα χρόνια, αλλά δε με συγκινούσε τόσο πολύ η απλή ζωγραφική. Θυμάμαι μικρή είχα επισκεφτεί έναν θείο μου στη Βέροια και είχα εκστασιαστεί από αυτό που είδα στον τοίχο του (ένα έργο πυρογραφίας), αλλά με τα χρόνια το ξέχασα. Στα 30 μου, μετά από μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου έπεσε κατά τύχη στα χέρια μου ένας παλιός πυρογράφος και τόλμησα να κάνω πειράματα. Τα είδε ένας ζωγράφος και με ενθάρρυνε να συνεχίσω. καθώς κανείς άλλος δεν ασχολείτο με την πυρογραφία έως τότε με τον τρόπο που ασχολήθηκα εγώ, ως έργο τέχνης δηλαδή και ως πίνακα ζωγραφικής και όχι ως μια απλή τεχνική καψίματος πάνω στο ξύλο.Έτσι έκανα και την πρώτη μου ατομική έκθεση στη Ν. Ερυθραία με μεγάλη επιτυχία.Η πυρογραφία είναι κλάδος της ζωγραφικής, με την διαφορά ότι εδώ δεν έχουμε χρώματα και πινέλα αλλά μια πυρακτωμένη βελόνα που με αυτή χαράζουμε τα σχέδια, πάνω σε ξύλο, δέρμα, ύφασμα, Προσωπικά την δουλεύω πάνω σε ξύλο. Στην ουσία δηλαδή είναι μια τεχνική που στηρίζεται μόνο στα δύο αρχέγονα στοιχεία της φύσης, το ξύλο και τη φωτιά.Παίρνω ένα ξύλο... δε χρειάζεται να είναι κανείς επιλεκτικός στα είδη των ξύλων, χρειάζεται μόνο να μην είναι μαλακό για να μην καίγεται εύκολα. Προσωπικά δουλεύω δρυ, οξυά και ανεγκρέ. Κάνω ένα προσχέδιο πρώτα με ένα μολύβι και μετά δουλεύω με τον πυρογράφο (πυρακτωμένη βελόνα). Η πυράκτωση της βελόνας γίνεται με την βοήθεια μιας αντίστασης του ηλεκτρικού ρεύματος, η οποία με την σειρά της, θερμαίνει την βελόνα και όλη η συσκευή μαζί λέγεται πυρογράφος. Το είδος του πυρογράφου βοηθά ιδιαίτερα τον καλλιτέχνη, αρκεί να ξέρει να το κρατά, να πιέζει ή να μην πιέζει, εκεί που πρέπει, να μην ξεφεύγει από το αρχικό σχέδιο και να κάνει πάντα λεπτές γραμμές. Και σε όσα θέματα το σηκώνει βάζω και χρώμα. Και το χρώμα δεν κυκλοφορεί γενικώς στην Ελλάδα. Ακόμα και στον Καναδά, που είναι πολύ διαδεδομένη η πυρογραφία, δεν έχουν ξαναδεί χρώμα... Το χρώμα είναι απλή ξυλομπογιά. Διότι είναι το μοναδικό που δεν καλύπτει το κάψιμο από πίσω και δίνει και ζωντάνια στο έργο Η πυρογραφία όπως και η γλυπτική είναι μια τεχνική που δεν συγχωρεί λάθη στη σχεδίαση, ομολογουμένως είναι μια πολύ δύσκολη τέχνη, διότι δεν μπορούμε να το διορθώσουμε όπως στη ζωγραφική, αλλά αχρηστεύεται το έργο καθώς τότε το ξύλο θα πρέπει να πεταχτεί Στην πυρογραφία δεν υπάρχει ιδιαίτερη τεχνική όπως υποστηρίζουν πολλοί πυρογράφοι. Αυτό που χρειάζεται είναι να είσαι καλός στο σχέδιο, αυτό είναι που έχει ιδιαίτερη αξία. Απαιτεί πολύ συγκέντρωση, καθαρό μυαλό και πολύ σταθερό χέρι. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν ασχολείται πολύς κόσμος μ 'αυτή.

Η πυρογραφία είναι μια τεχνική παραμελημένη είναι λίγο παρεξηγημένη τεχνική, «καθώς κάποιοι δεν τη θεωρούν ζωγραφική». αν και μέτρα χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Οι ρίζες της βρίσκονται στον αρχαίο ελληνικό Πολιτισμό. Συναντάται επίσης στους Αιγυπτίους, τους λαούς της Αφρικής, τους Ευρωπαίους. Η δική μου τεχνική βασίζεται στην κλασσική πυρογραφία με τη διαφορά ότι έχω προσθέσει χρώμα σε πολλά από τα έργα μου χωρίς όμως να επικαλύπτω το κάψιμο του ξύλου. Αυτό το χάδι της φωτιάς πάνω στο ξύλο, δίνει τη δυνατότητα των φωτοσκιάσεων, έτσι ώστε να έχουμε σαν αποτέλεσμα, το βάθος, την προοπτική, την έκφραση, όλα δηλαδή τα απαραίτητα στοιχεία πού δημιουργούν ένα όμορφο καλλιτέχνημα. Η χρήση του χρώματος προσδίδει στο έργο μια άλλη αίσθηση, του πιο ζωντανού. Στην ουσία η επιλογή των θεμάτων μου είναι αυθόρμητη.Δεν μπορώ να πω ότι μ έχει επηρεάσει κάποιος, για το λόγο ότι όταν ξεκίνησα να κάνω πυρογραφίες, κανείς δεν ασχολείτο με αυτήν. Μ αρέσουν θέματα που μπορούν να σε ταξιδέψουν σε άλλους χρόνους και τόπους, να σε γαληνεύουν και να ξεφεύγεις από την πραγματικότητα. Γι αυτό το λόγο έχω μια προτίμηση σε πλοία, λιμάνια, παλιά σπίτια, πόρτες, αλλά και μοντέρνα θέματα, όπως η σειρά με τις αθλήτριες, όπου ήθελα να παντρέψω το παλιό με το μοντέρνο και φυσικά στην αγιογραφία" "τα τελευταία δύο έργα μου έγιναν σε συνεργασία με την αγιογράφο Ειρηνα Βασιλακοπούλου όπου παντρέψαμε δύο τέχνες μαζί και το αποτέλεσμα είναι όχι μόνο εντυπωσιακό, αλλά και μοναδικό ! Είναι η πρώτη φορά που παγκοσμίως συνδιάστηκε η αγιογραφία με την πυρογραφία σ ένα έργο τέχνης"

Είναι γεγονός ότι και σαν άνθρωπος είμαι αυστηρή, μ αρέσουν οι ξεκάθαρες καταστάσεις και γι αυτό το λόγο με τράβηξε και η πυρογραφία, λόγω της καθαρότητάς της. Αυτό που βλέπεις ... αυτό και είναι. Θέλω όταν κοιτάω ένα έργο μου πραγματικά να φεύγω από το σήμερα και να πηγαίνω εκεί."

Eπισκεφτείτε τη σελίδα της να θαυμάσετε τα έργα της αν και οι φωτογραφίες δεν μπορούν να απεικονήσουν την κάθε λεπτομέρεια του έργου!:

PYROGRAPHY-Tsibouraki Katerina


Δείτε επίσης στο βίντεο την προηγούμενη έκθεση που έστησε η Κατερίνα Τσιμπουράκη στη Χίο


30 Ιουλίου 2013 7:36 μ.μ.

My exhibition on Chios island — στην τοποθεσία Χίος Πλατεία Φρουρίου,
πολιτιστικό κέντρο "Αι Γεώργιος".


"Τα θέματα των έργων μου επιλέγονται εντελώς ενστικτωδώς, είτε λόγω διάθεσης, είτε λόγω ενός ταξιδιού που εκανα και εμπνεύστηκα από κάτι όμορφο που είδα." " Οι δημιουργίες μου είναι μοναδικές μπορώ να ομολογήσω, καθώς κανένα έργο μου δεν επαναλαμβανεται.....είναι συλλεκτικά κομμάτια και δεν υπάρχουν δεύτερα. Εξάλλου κανένας καλλιτέχνης πιστεύω όταν κάνει 2η φορά το έργο δεν έχει την ίδια διάθεση, έμπνευση και αποτέλεσμα, όπως την πρώτη φορά. Αλλά ούτε και αντίγραφα κυκλοφορούν των έργων μου"







Δείτε με πόση υπομονή και δεξιοτεχνία έχει σχηματίσει τα σχοινιά ... την πλέξη τους...χαράζοντας (καίγοντας) το ξύλο







Κατερίνα Τσιμπουράκη
Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1969 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στην Αθήνα. Είναι φιλόλογος της Γερμανικής Φιλολογίας και έχει και πτυχίο εσ. διακόσμησης από τη σχολή ΑΚΤΟ. Ασχολείται με την πυρογραφία από το 1998 και είναι αυτοδίδακτη. Η δουλειά της ως ασυνήθιστη και ιδιαίτερη έχει προβληθεί και από αρκετά μέσα ενημέρωσης, έχει παρουσιαστεί επίσης και σε τηλεοπτικά σόους.


Βραβεύτηκε από τον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσό» για τη μοναδικότητα των έργων της.


Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις και ατομικές και ομαδικές, στην Αθήνα και στην επαρχία.." Επιλέγω επίσης πολύ τα νησιά σαν τόπο έκθεσης, για το λόγο ότι εκεί ο επισκέπτης ταξιδεύει και στην πραγματικότητα αλλά και με τη φαντασία του."

Πηγές :
http://vivanews.gr/article.php?id=6832
http://chiosvitrine.blogspot.gr/2013/07/blog-post_8958.html
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=14314975
http://www.arthellas.gr/py/tsibouraki/art.html

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη


Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: 



Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει στον δεύτερο όροφο του κτηρίου της οδού Πειραιώς έκθεση ζωγραφικής του Χρήστου Μποκόρου. Τίτλος της: ’’Τα στοιχειώδη’’.
Εγκαίνια την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, στις 8 το βράδυ.
Η έκθεση θα διαρκέσει από 12 Δεκεμβρίου 2013 μέχρι 26 Ιανουαρίου 2014.
Χώρος

Αθήνα
Μουσείο Μπενάκη
Κτήριο Οδού Πειραιώς
Εισιτήρια
€ 4, € 2

Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη

Ο Χρήστος Μποκόρος, 9 χρόνια μετά την τελευταία του έκθεση στην Αθήνα, (Αδιάβαστο δάσος / Βίνιανη 2004),
δημιουργεί ένα υπαινικτικό εικαστικό περιβάλλον, με στόχο να υπενθυμίσει την αναγκαιότητα μιας καθημερινής, λιτής ευημερίας.
Η ζωγραφική του, άσκηση αυτογνωσίας, στοχάστηκε τη σχέση του με την καταγωγή και τη βιωμένη Ιστορία. Τελευταία παιδεύεται με το μέτρο στα ζητούμενα του ανθρώπου. Στοχάζεται τα απολύτως αναγκαία στη ζωή μας. Πως θα ορθώσουμε το ανάστημά μας, απαλλαγμένοι από τα περιττά.
Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: η γη στα πόδια μας ολάνθιστη ευωδιάζει, ζωγραφισμένα με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 2:416x22 εκ. /2013





Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: ο Στράτος, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2009-2013





Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: ο xοιροβοσκός, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2013


Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: η τσιγγάνα, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2009

Στο πρώτο μέρος της έκθεσης, ξαπλωμένες ανθρώπινες φιγούρες, ακραία παραστατικές, δηλώνουν την παρουσία τους με δυναμισμό και προκαλούν τον επισκέπτη να ταυτιστεί μαζί τους, να αναγνωρίσει ίσως οικεία πρόσωπα, σπαράγματα του ατομικού και συλλογικού μας βίου. Μια μισάνοιχτη πόρτα φωτός χωρίζει τα δυο μέρη της έκθεσης.

Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: κατάλυμα, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2013


Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: λίγη τροφή, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2013



Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: νερό να ευπρεπιστούμε, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 416x22 εκ. /2013

Στο δεύτερο μέρος, τα στοιχειώδη, είναι τα απολύτως αναγκαία, αλλά ταυτόχρονα τα επαρκή και ικανά να ορίσουν εκ νέου το χαμένο Μέτρο στα ζητούμενα του ανθρώπου: ’’λίγο φαί, νερό να ευπρεπιστούμε, ένα κατάλυμα, μια πόρτα ανοιχτή’’.

Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη: μια πόρτα ανοιχτή Ι, ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε ξύλο, 225x160 εκ. /2013
Σημαντικό κομμάτι του έργου του είναι το υλικό που χρησιμοποιεί: Σανίδια από ορεινές γέφυρες, προορισμένα να ενώνουν τους ανθρώπους, να τους εξασφαλίζουν τη μετάβαση και την επικοινωνία, στοιχειώδεις συνθήκες για την επιβίωσή τους. Η τραχύτητα του υλικού, παρά την κοπιώδη επεξεργασία που έχει υποστεί από τον ίδιο τον καλλιτέχνη ώστε να μπορεί να αποτελέσει ζωγραφική επιφάνεια, φανερώνει τα ίχνη της προηγούμενης χρήσης του. Έτσι, ζωγραφική και υλικό μεταφέρουν δύο διαφορετικές ιστορίες που εντέλει συνομολογούν μια κοινή αφήγηση: ’’Η στενότητα και το μήκος των έργων επισημαίνουν τη στενότητα και το μήκος της οδού που διαβαίνουμε ως την απέναντι όχθη. Τα πεπατημένα ξύλα, ανακαλούν το πλήθος των αγνώστων που τα περπάτησαν. Πάνω τους η ζωγραφική, επιμελημένο σήμα απ’ το πέρασμά μας, αντιστέκεται στη ζωή που μας δαπανά αδαπάνητη.’’

Η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου θα διαρκέσει έως τις 26 Ιανουαρίου 2014.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα κυκλοφορήσει αναλυτικός κατάλογος των έργων, ο οποίος θα παρουσιαστεί στο Μουσείο Μπενάκη στις 10
Χρήστος Μποκόρος / η οδός

Είχε έρθει ο Αντώνης ο Κιούκας με τον Αργύρη το Θέο και με κινηματογραφούσαν όταν ζωγράφιζα τα "στοιχειώδη". Ξανάρθαν λίγο πριν φύγουν τα έργα για το μουσείο Μπενάκη και με πήραν να διαβάζω την "Οδό", ένα κείμενο για τις οφειλές μου, σε ποιούς και σε τι δηλαδή χρωστάω αυτό που εντέλει αντιλαμβάνομαι σαν ζωγραφική. Ο Αντώνης δουλεύει ακόμη το μοντάζ αλλά μιας και δεν πρόλαβε να το τελειώσει, ανέβασε σήμερα στο δίκτυο το τελευταίο μέρος της οδού. Έτσι για να' χουμε κάτι κι απ’ τα λόγια στην αρχή της έκθεσης.

χαζεύοντας τόσον καιρό το φως βρίσκομαι ακόμα γονατισμένος στο σκοτάδι...


Ο Χρήστος Μποκόρος διαβάζει την "Οδό". Ένα κείμενό του για το "γιατί" και την καταγωγή της ζωγραφικής του.


Στο πλαίσιο της έκθεσης «Το βλέμμα του χρόνου -- Ιστορίες εικόνων», που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη με έργα της συλλογής του Σωτήρη Φέλιου τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2009, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις των καλλιτεχνών με το κοινό. Μεταξύ των άλλων ζωγράφων ο Χρήστος Μποκόρος, παρουσίασε τα έργα του, επικοινώνησε και συνομίλησε με το κοινό. Η εκπομπή «Παρασκήνιο» κατέγραψε τις συναντήσεις αυτές, επιζητώντας να αναδείξει την αθέατη πλευρά του ζωγράφου-δημιουργού, τη σχέση του με τη δημιουργία και το έργο του και τις παρουσίασε στην τηλεόραση της ΕΤ1 το Δεκέμβριο του 2010.

«Δεν θα μπορούσα να ανεχθώ σκοτεινή τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, γι' αυτό και ο τίτλος αυτού του έργου είναι «Η σκοτεινή σκιά του ανθρώπου φωτισμένη», δηλώνει μπροστά σε κάποιο έργο του ο Χρήστος Μποκόρος

Επισκεφτείτε το εκπληκτικά εικαστικό blog του εδώ : http://bokoros.gr/

Χρήστος Μποκόρος. Τα στοιχειώδη

Γράφει ο ίδιος ο εικαστικός Χρήστος Μποκόρος προλογίζοντας την έκθεσή του :
9 χρόνια μετά την τελευταία μου έκθεση στην Αθήνα, (Αδιάβαστο δάσος / Βίνιανη 2004), ξανανεβαίνω τον Δεκέμβριο, την οδό Πειραιώς, στο μουσείο Μπενάκη.
Η ζωγραφική μου άσκηση αυτογνωσίας, στοχάστηκε τη σχέση μου με την καταγωγή και τη βιωμένη Ιστορία. Τελευταία παιδεύομαι με το μέτρο στα ζητούμενα του ανθρώπου. Στοχάζομαι μια λιτή ευημερία, τα απολύτως αναγκαία στη ζωή μας. Πως θα ορθώσουμε το ανάστημά μας, απαλλαγμένοι από τα περιττά.
Τίτλος της έκθεσης: "Τα στοιχειώδη".
Πάνω σε σανίδια από ορεινές γέφυρες, ζωγραφίζω κοπιώντες και πεφορτισμένους και τα ελάχιστα απαραίτητα της ζωής: λίγο φαί, νερό να ευπρεπιστούμε, ένα κατάλυμα, και μια πόρτα ανοιχτή.
Η στενότητα και το μήκος των έργων επισημαίνουν τη στενότητα και το μήκος της οδού που διαβαίνουμε ως την απέναντι όχθη. Τα πεπατημένα ξύλα, ανακαλούν το πλήθος των αγνώστων που τα περπάτησαν. Πάνω τους η ζωγραφική, επιμελημένο σήμα απ’ το πέρασμά μας, αντιστέκεται στη ζωή που μας δαπανά αδαπάνητη.




Χρήστος Μποκόρος
Γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1979) και αργότερα στην ΑΣΚΤ της Αθήνας(1983-1989), ζωγραφική με τον Δ. Μυταρά. Ήταν ακόμα φοιτητής, όταν παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1987, Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης).
Στην αρχή της πορείας του χρησιμοποιούσε τις παραδοσιακές τεχνικές της ζωγραφικής, ενώ τα θέματά του ήταν παρμένα από την καθημερινή πραγματικότητα. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό των πρώτων του έργων ήταν η πιστότητα και η ακρίβεια της αναπαράστασης του ορατού κόσμου, κάτι που ισχύει και για το σύνολο της μετέπειτα δουλειάς του. Με τον καιρό προχώρησε στην παρουσίαση θεματικών ενοτήτων με αλληγορικό ή συμβολικό περιεχόμενο, μέσω των οποίων προσεγγίζει την αρχετυπική διάσταση των απλών πραγμάτων, σχολιάζοντας στοχαστικά τις έννοιες που συνδέονται με αυτά (Ωά, Η παραβολή μιας ιστορίας της Ελιάς, Προσφορά, Κλίνη, κ. ά.). Εν τω μεταξύ άρχισε να ενσωματώνει στο έργο του διάφορα υλικά, κυρίως παλιά ξύλα, και να συνδυάζει τη ζωγραφική του (λάδι σε πανί, ξύλο ή λαμαρίνα) με τρισδιάστατες κατασκευές και εγκαταστάσεις.
Η τελετουργική επανάληψη ορισμένων μοτίβων, όπως η φλόγα, η σύνδεση του απτού με το άυλο, του επιμέρους με το καθολικό και του παρελθόντος με το σήμερα, στοιχεία που κυριαρχούν στο έργο του, λειτουργούν άλλοτε ποιητικά άλλοτε εννοιακά, ανακαλώντας μνήμες προσωπικές ή συλλογικές (Αδιάβαστο δάσος) και μετατρέποντας συχνά τη ζωγραφική πράξη σε ένα είδος πνευματικής άσκησης.
Από το 1995 έως το 2007 έχει συνεργαστεί ως σκηνογράφος σε έξι θεατρικές παραστάσεις ελληνικών έργων.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε και σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως το 24ο Φεστιβάλ διεθνούς ζωγραφικής (Cagnes-sur-Mer, Γαλλία, 1992), όπου βραβεύτηκε με το Grand Prix και η 13η Mεσογειακή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Νίκαιας (1994, Γαλλία), όπου κέρδισε το βραβείο της πόλης Saint Paul de Vence. Το 2000 οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του στο Ίδρυμα Παπαστράτου στο Αγρίνιο και στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως στην Άνδρο. Το 2009 εκδόθηκε μονογραφία για το σύνολο του έργου του.

1983 - 1991στον Στρέφη, οδός Καλλιδρομίου / "η μαθητεία στο πραγματικό"
1991 - 2002στον Λυκαβηττό, οδός Αριστοδήμου / "οι πειρασμοί του αόρατου"
από το 2003 στην Καστέλλα, λεωφόρος Παπαναστασίου / "ανοιχτός ορίζοντας"

ΑΤΟΜΙΚΕΣ EKΘEΣEIΣ
2012 Σημείο Ελευθερίας / Βέροια 1912-2012, Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας
2012 Οδός Ελευθερίας, The Oficce , Λευκωσία
2004 Αδιάβαστο δάσος Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη κατάλογος / κείμενο: M.Φάις
2003 Mεταμόρφωση, απο το σκοτάδι στο φως Χονγκ – Κονγκ, Δημοτική Aίθουσα εκθέσεων
επιμέλεια: YOHIFI, Nάϊτζελ Kάμερον, κατάλογος / κείμενο: A. Φρέρης
2003 Πέρασμα από το σκοτάδι στο φως
Xανιά (Kρήτη), Tζάμια - Kρύσταλλα
2001 Πάτμος, άνοιγμα στο φως και στο σκοτάδι Aθήνα, Μουσείο Κυκλαδικής τέχνης
Ημερολόγιο 2002 της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ / LAFARGE,
κείμενο: Mαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα
2000 Tοπία της ενδοχώρας (αναδρομική)
Aνδρος, Ίδρυμα Π.& M. Kυδωνιέως
επιμέλεια έκθεσης, κείμενα: Aθηνά Σχινά / κατάλογος
2000 Έκθεση στο Αγρίνιο (αναδρομική)
Αγρίνιο, καπναποθήκες Αφων Παπαστράτου
οργάνωση: Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Αγρινίου, κατάλογος /
κείμενο: Μάρθα Χριστοφόγλου
1998 Σχεδία διαφυγής Xανιά, Tζάμια – Kρύσταλλα εικονογραφημένο έντυπο, αφίσσα
1997 Προσφορά Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη κατάλογος, αφίσσα
1996 Φως Χονγκ – Κονγκ, Ροτόντα επιμέλεια: Νάιτζελ Κάμερον / κατάλογος, αφίσσα
1993 Παραβολή μιας ιστορίας της ελιάς Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη κατάλογος, αφίσσα
1991 ΩA Γλυφάδα / Γκαλερί Eκφραση κατάλογος
1990 Ζωγραφική 1987-1990 Aθήνα, Πνευματικό Kαλλιτεχνικό Kέντρο ΩPA κατάλογος
1987 Ζωγραφική 1984-1987 Aθήνα, Γκαλερί Σύγχρονης Tέχνης

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
2013 Η γενιά του 80 - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη- Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου - Παράρτημα Σπάρτης (Κουμαντάρειος Πινακοθήκη) , Σπάρτη
2013 Σωματογραφίες - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη- Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου - Παράρτημα Ναυπλίου, Ναύπλιο
2012 Ellenico Plurale - Dipinti dalla Collezione Sotiris Felios, Complesso del Vittoriano, Ρώμη
2012 Μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Έργα από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος
2011 illuminated shadows Πίνακες από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Ίδρυμα η άλλη Αρκαδία, Αθήνα και Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών στη Βενετία
2010 Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη
2009 Το βλέμμα του χρόνου, ιστορίες εικόνων Πίνακες από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Μουσείο Μπενάκη Αθήνα
2008 Kλασσικές μνήμες στην Σύγχρονη Eλληνική Tέχνη Aθήνα, Eθνική Πινακοθήκη
2007 Kλασσικές μνήμες στην Σύγχρονη Eλληνική Tέχνη Πεκίνο, Capital museum of China
επιμέλεια: Eθνική Πινακοθήκη / κατάλογος
2006 Όνειρο και μνήμη Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Καλφαγιάν
2005 Με το φακό στραμμένο στις Κυκλάδες Aθήνα, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
επιμέλεια: Tάκης Mαυρωτάς / κατάλογος
Φωτοκύματα
Aθήνα, Γκαλερί Καλφαγιάν
2004 Eλαίας εγκώμιο Aθήνα, Ακαδημία Αθηνών
2003 Kλασσικές μνήμες στην Σύγχρονη Eλληνική Tέχνη
Kωνσταντινούπολη, Πολιτιστικό κέντρο Aτατούρκ
επιμέλεια: Eθνική Πινακοθήκη / κατάλογος
2002 Φλόγες που ανεβαίνοντας πληθαίνουν
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Tο μέσα φως που βγαίνει
Παρίσι, Carousel du Louvre, η Γκαλερί Zουμπουλάκη στην ARTPARIS.
2001 Mαύρο, πρόσωπο, φως
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
2000 Kλασσικές μνήμες στην Σύγχρονη Eλληνική Tέχνη
Nέα Yόρκη, Ωνάσειο Πολιτιστικό κέντρο
επιμέλεια: Eθνική Πινακοθήκη / κατάλογος
Φωτίζοντας Mαύρα Tετράγωνα
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Ελιά
Πρέβαζα, Ίδρυμα Aκτία Nικόπολις
επιμελήτρια: Λουίζα Kαραπιδάκη / κατάλογος
1999 Οι φάσεις της σελήνης
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Προσεγγίσεις Eλληνικότητας
Aθήνα, Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών
Στοκχόλμη, Ελληνική πολιτιστική στέγη
Φάλουν, Μουσείο Νταλάρνα
Λουξεμβούργο, Πύργος Βιαντέν
επιμέλεια: Nέλλυ Kυριαζή / κατάλογος
Αναφορά στην πόλη
Iωάννινα, Βυζαντινό Μουσείο,
YΠΠΟ – Κέντρο ερευνών παράδοσης και πολιτισμού / κατάλογος
H ελιά στο παρελθόν και στο παρόν
Διεθνές συνεδρίο γιά την ελιά
Aνδρος, Ίδρυμα Π.& M. Kυδωνιέως
επιμελήτρια: Aθηνά Σχινά
Διεθνής Μπιενάλε Τεχνών
Aλ Σάρζα (Oμάν)
Υπουργείο Εξωτερικών, επίτροπος: Aθηνά Σχινά
1998 Κοινή μνήμη
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Σύγχρονη Eλληνική Tέχνη - Tρείς γενιές
Tελ Aβίβ (Ισραήλ), Μουσείο Τέχνης του Τελ Αβίβ
Aθήνα, Εθνική Πινακοθήκη
επιμέλεια: M.Λαμπράκη-Πλάκα, Mordechai Omer / κατάλογος
Eστίες του βλέμματος
Λάρισσα, Eικαστικό Kέντρο Σύγχρονης Tέχνης
Βρυξέλλες, Mέγαρο Eυρωπαϊκής Ένωσης
Προεδρία της Eλλάδας / Iανουάριος- Iούνιος ’98
επιμέλεια: Aθηνά Σχινά / κατάλογος
1997 Bεργίνα, Mουσείο τύμβου Aιγών
Αναδιάταξη χρυσελεφαντοστέϊνων κλινών τάφου II,
("τάφος Φιλίππου") σε συνεργασία με τήν υπεύθυνη
του αρχαιολογικου χώρου dr. Aγγελική Kοτταρίδου.
Eκ βαθέων
Θεσσαλονίκη, Art Forum BIΛKA
επιμέλεια: Xάρης Σαββόπουλος / εικονογραφημένο έντυπο
Δάσκαλοι καί μαθητές
Aθήνα, Γκαλερί Aστρολάβος
Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Mεταμόρφωση
επιμέλεια: Mάνος Στεφανίδης / κατάλογος
1996 Tο φυλαχτό
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Aφιέρωμα στόν Περικλή Πανταζή
Mέτσοβο, Πινακοθήκη Aβέρωφ
επιμέλεια: Oλγα Mεντζαφού / κατάλογος
10 εικαστικοί για τους Γιατρούς χωρίς σύνορα
Aθήνα, Πολιτιστικό κέντρο Mελίνα Mερκούρη
Eν Xανίοις
Xανιά, Φυρκάς / εικονογραφημένο έντυπο
1995 Eλιά -καντήλι
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
Kαλοκαίρι στή Mεσόγειο
Tίρανα, Eθνική Πινακοθήκη
επιμέλεια: Γκαλερί Zουμπουλάκη
F.I.A.C. 1995
Παρίσι, Γκαλερί Zουμπουλάκη
Aφιέρωμα στoν Γκρέκο
Aθήνα, Eθνική Πινακοθήκη
επιμέλεια: Mαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα
Eυγενή μέταλλα
Aθήνα, Nέες Mορφές
κείμενα Γιάννη Kοντού
1994 Ασκήσεις Πατριδογνωσίας
Kέρκυρα, Eθνική Πινακοθήκη
επιμέλεια: Mάνος Στεφανίδης / κατάλογος
F.I.A.C. 1994
Παρίσι, Γκαλερί Zουμπουλάκη
Hμερολόγιο της χρονιάς που πέρασε
Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
13η μεσογειακή μπιεννάλε
Nίκαια (Γαλλία), Μέγαρο Ακρόπολις
Μεσογειακή ένωση γιά την μοντέρνα τέχνη / κατάλογος
Βραβείο της πόλης του Σαίν πωλ ντε Βάνς
Tό Δένδρο
Mέτσοβο, Πινακοθήκη Aβέρωφ
επιμέλεια: Γιάννης Kολοκοτρώνης / κατάλογος
25ο διεθνές φεστιβάλ ζωγραφικής (βραβευμένων)
Kάνι συρ Mερ (Γαλλία)
ΥΠΠΟ / κατάλογος / κείμενο: M. Λαμπράκη-Πλάκα
1992 24ο διεθνές φεστιβάλ ζωγραφικής
Kάνι συρ Mερ (Γαλλία)
YΠΠO / επίτροπος: Eιρήνη Φλώρου / κατάλογος
Mεγάλο βραβείο
Eνεκεν τιμής γιά την ΩPA και τον Aσαντούρ Mπαχαριάν
Aθήνα, Πνευματικό Kαλλιτεχνικό Kέντρο ΩPA
1991 Παρά δήμον ονείρων
Aθήνα, Σπίτι της Kύπρου
κατάλογος
1990 Tέσσερεις ζωγράφοι γιά τέσσερεις ποιητές
Aθήνα, Aίθουσα τέχνης 24
1989 Δέκα νέοι ζωγράφοι
Θεσσαλονίκη, Terra cotta
επιμέλεια: Mάνος Στεφανίδης / κατάλογος
1989 Eκθεση αποφοίτων AΣKT
Aθήνα, Ωδείο Πανεπιστημίου Αθηνών
κατάλογος
1988 Zωγραφική για ενα τραπέζι Aθήνα, Δημοτική Πινακοθήκη επιμέλεια: Mάνος Στεφανίδης / κατάλογος
1988 Πορτραίτα Aθήνα, Δημοτικό Πνευματικό Kέντρο
1988 150 χρόνια AΣKT
1988 Yδρα, Mέγαρο Tομπάζη
1986 Eρωτας καί ειρήνη Φλωρεντία, ναός Αγίου Πνεύματος
1984 Διεθνές συνέδριο κριτικών τέχνης ( A.I.C.A.) Δελφοί, Eυρωπαϊκό Πολιτιστικό Kέντρο.
1982 Eκθεση Aγρινιωτών ζωγράφων Aγρίνιο, Kέντρο Eικαστικών Tεχνών Kώστα Παπαντωνίου

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΕΣ

2007 Θ. Γκόνη, “Ξεπεσμένος δερβίσης”
Μικρή Επίδαυρος–Πετρούπολη – Οινιάδες
Φεστιβάλ Αθηνών - Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Αγρινίου
2005 Αισχύλου, “Αγαμέμνων”
Ονιάδες – Hρώδειο
Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Αγρινίου
2004 Γ. Bιζυηνού, “το Aμάρτημα της μητρός μου”
Aγρίνιο, Αγία Mαρίνα
Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Αγρινίου
2002 Θ. Γκόνη, “Ευάδνη”
Δελφοί, ΧΙ Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος,
Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Αγρινίου
1996 Γ. Bιζυηνού “το Aμάρτημα της μητρός μου”
Θεσσαλονίκη, Kρατικό Θέατρο Bορείου Eλλάδος
1995 Μ. Φάις “Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου”
Κομοτινή, Δημοτικό Θέατρο

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2009) Χρήστος Μποκόρος, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη [κείμενα, ζωγραφική]



Χρήστος Μποκόρος
Ο ζωγράφος της αλληγορίας

Γιάννης Μπόλης, Χρήστος Μποκόρος
επιμέλεια: Παρασκευή Κατημερτζή, Μαίρη Αδαμοπούλου
ζωγραφική: Χρήστος Μποκόρος
επιμέλεια σειράς: Πέγκυ Κουνενάκη

Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται με ακόμη ισχυρότερο τρόπο στη διεθνή αφήγηση της τέχνης του 20ου αιώνα.

Η σειρά περιλαμβάνει τους καλλιτέχνες Γιαννούλη Χαλεπά, Γιάννη Τσαρούχη, Σπύρο Βασιλείου, Βάσω Κατράκη, Γιώργο Ζογγολόπουλο (αναδρομική έκθεση του οποίου παρουσιάζεται, παρεμπιπτόντως, στο Μέγαρο Μουσικής), Νίκο Νικολάου, Χρήστο Καπράλο, Α. Τάσσο, Γιάννη Γαΐτη, Νίκο Κεσσανλή, Χρύσα, Βλάση Κανιάρη, Νelly΄s, Κωνσταντίνο Ξενάκη, Στήβεν Αντωνάκο, Βούλα Παπαϊωάννου, Ηλία Δεκουλάκο, Νίκη Καναγκίνη, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Χρόνη Μπότσογλου.

Τα κείμενα των τόμων, εκτός από την επιμελήτρια της σειράς Πέγκυ Κουνενάκη, υπογράφουν οι Γιάννης Μπόλης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, Άρτεμις Ζερβού, Ειρήνη Οράτη, Δωροθέα Κοντελετζίδου, Παρασκευή Κατημερτζή, Ντένης Ζαχαρόπουλος, Θανάσης Μουτσόπουλος, Τάκης Μαυρωτάς, Μαίρη Αρώνη, Άλκης Ξανθάκης, Έφη Στρούζα, Φανή Κωνσταντίνου, Μάρθα-Έλλη Χριστοφόγλου, Έλενα Χαμαλίδη και Μπία Παπαδοπούλου.

Ο τόμος για τον Χρήστο Μποκόρο περιλαμβάνει τα κείμενα:
- Η μαθητεία στο πραγματικό
- Αμφισημία μιας παραστατικής ζωγραφικής
- Η αλληγορία του προφανούς
- Οι πειρασμοί του αόρατου
- Αυτογνωσία και συλλογική μνήμη

- Ο Χρήστος Μποκόρος αφηγείται
- Οι μεγαλύτεροι σταθμοί της ζωής του
- Επιλογή βιβλιογραφίας


Κριτικές - Παρουσιάσεις
Παρασκευή Κατημερτζή, Ιερότητα, μυσταγωγία και σεβασμός στην ύλη, "Τα Νέα", 26.6.2009

Λοιποί τίτλοι
(2009) Συλλογικό έργο, The Perspective of Time Pictorial Histories, Μουσείο Μπενάκη [ζωγραφική]
(2009) Συλλογικό έργο, Το βλέμμα του χρόνου. Ιστορίες εικόνων, Μουσείο Μπενάκη [ζωγραφική]
(2008) Συλλογικό έργο, Art & Nature, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.) [έργα]
(2007) Συλλογικό έργο, Όψεις της μορφής. Σημάνσεις του τοπίου, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων [ζωγραφική]
(2006) Ιωάννου, Γιώργος, 1927-1985, Εικαστικές ματιές στο έργο του Γιώργου Ιωάννου, Κέδρος [ζωγραφική]
(2006) Συλλογικό έργο, Ωδή στην ελιά, Ακαδημία Αθηνών [ζωγραφική]
(2005) Μαυρωτάς, Τάκης, Με τον φακό στραμμένο στις Κυκλάδες, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης [φωτογράφιση]
(2000) Έκθεση στο Αγρίνιο, Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Αγρινίου [ζωγραφική]
(1999) Προσεγγίσεις ελληνικότητας. Γενιές του '80 και του '90, Δήμος Αθηναίων Πολιτισμικός Οργανισμός [ζωγραφική]


Το βιβλίο της Ρόζας

Η πολύτιμη αγάπη της Ρόζας Σαλβάδο Μεσκίτα από την Πορτογαλία εξέδωσε στην πατρίδα της ένα βιβλίο με γραπτά και έργα μου. Πριν από χρόνια, όταν είχα πρωτοανοίξει την ιστοσελίδα, έλαβα ένα μήνυμά της που έλεγε: επιτέλους βρήκα τη σκοτοφωτεινή σελίδα. Ήρθε από το εργαστήριο, πήρε ένα μικρό πολύχρωμο έργο και μου είπε ότι είχε ήδη διαβάσει τα κείμενά μου και θα ήθελε να τα δημοσιεύσει στη γλώσσα του Πεσσόα, να τα διαβάσουν και οι συμπατριώτες της. Η επιμονή και η φροντίδα της τα μετέφρασαν στην πορτογαλική και την αγγλική γλώσσα, βρήκαν έναν εκδότη χειροποίητων παραμυθιών και νάτο τώρα στα χέρια μου. Το αφιέρωσε, ελπίζοντας, στον γυιό της και τους γυιούς μου.
Καστέλλα, 13 Ιουνίου 2013

100 Luz, Lda. / Rua Luis Vaz de Camões, 16, apartado 133, 7780-197 Castro Verde, Tel / Fax: 286 322 466. editora@100luz.pt



100 LUZ EDITORA



Acaba de sair (ainda está quentinho) mais um livro da 100Luz: "Pintar e Habitar Poeticamente" de Christos Th. Bokoros, fantástico pintor grego, que também escreve os textos. Saibam mais sobre o seu trabalho em www.bokoros.gr
Para este trabalho (o livro está fantástico!) foram fundamentais a nossa amiga Rosa Salvado Mesquita, o Pedro Pinheiro e os amigos da Officina Digital.


Διαβάστε κείμενα και ποίηση του Χρήστου Μποκόρου καθώς και κριτική των έργων του από τον τεχνοκριτηκό σημειολόγο Χάρη Καμπουρίδη εδώ : http://www.felioscollection.gr/artist/bokoros-christos


Πηγές :
http://www.felioscollection.gr/artist/bokoros-christos
http://www.benaki.gr/
https://www.facebook.com/events/1438299343050419/?notif_t=plan_user_invited
http://dp.iset.gr/artist/view.html?id=1216&tab=main
http://www.biblionet.gr/
www.bokoros.gr

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Στέφανος Δασκαλάκης. Άνθρωποι



Στέφανος Δασκαλάκης. Άνθρωποι

Διάρκεια
04/12/2013 - 19/01/2014

Χώρος

Αθήνα
Μουσείο Μπενάκη
Κεντρικό Κτήριο

Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη






Περίπου 30 μεγάλα πορτρέτα σε λάδι του Στέφανου Δασκαλάκη, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι σήμερα, παρουσιάζονται για πρώτη φορά συγκεντρωμένα στο Μουσείο Μπενάκη.
Οι κατά πλειοψηφία ολόσωμες μορφές των έργων αυτών αποτελούν τη συνέχεια μιας ζωγραφικής πορείας που ξεκίνησε από τα εσωτερικά δωματίων της δεκαετίας του ’80 και τις μεγάλες νεκρές φύσεις του ’90, με κοινό άξονα πάντα τη ζωγραφική με μοντέλο, έμψυχο ή άψυχο, στον κλειστό χώρο του εργαστηρίου.
Τα πορτρέτα της έκθεσης αυτής φανερώνουν όχι την εμμονή με την πιστότητα της αναπαράστασης αλλά το πώς ο Δασκαλάκης συναντά μέσα από την απτή πραγματικότητα που έχει μπροστά του, μια άλλη, εσωτερική πραγματικότητα – τη δική του και του μοντέλου του. Μέσα από την αγάπη για την ίδια την ύλη της ζωγραφικής, η οποία έχει έντονη παρουσία σε πολλά από τα πορτρέτα αυτά με την παχιά πάστα λαδιού, οι ζωγραφισμένες μορφές γίνονται υπαρκτές σωματικές παρουσίες που αιωρούνται μεταξύ φυσικού και ζωγραφικού –ανάμεσά μας– θέτοντας έντονα ερωτήματα γύρω από τα ζητήματα της ομοιότητας, του ορατού, και του πνευματικού στην τέχνη.

Επιμέλεια έκθεσης: Ελισάβετ Πλέσσα

Ο ζωγράφος Στέφανος Δασκαλάκης μίλησε στο Cullturenow.gr για την τέχνη του και τα ζωγραφικά του έργα, με αφορμή την έκθεση του στο Μουσείο Μπενάκη δείτε το βίντεο που ακολουθεί :

Ο Στέφανος Δασκαλάκης μιλάει για την τέχνη της ζωγραφικής και την έκθεσή του στο Μουσείο Μπενάκη

Επισκεφτείτε τη σελίδα :
O κριτικός τέχνης Χρήστος Ν. Θεοφίλης σε διάλογο με τον Στέφανο Δασκαλάκη

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΟ ΕΝΘΕΤΟ CULTURE ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΦΕΛΗ , ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ .ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ. Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΘΙΓΕΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ , ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟ ΟΤΑΝ Η ΄΄ΠΑΡΑΔΟΣΗ΄΄ ΝΟΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ .

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ , ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΣΥΝΤΑΓΩΝ , ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΓΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ , Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΟΝΑΧΙΚΗ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ , ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ [ΟΠΩΣ ΤΗΣ DIANE ARBUS Η ΤΟΥ AUGUST SANDER] ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ , ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ , ΚΑΘΩΣ ΤΕΛΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΥΠΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ.
ΌΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΔΡΟΜΟ , ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΤΡΑΓΙΚΟ . ΒΡΙΣΚΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ .
ΑΛΛΑ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΕ ΜΑΣ , ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ , ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ , ΜΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ .ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΙΣΧΥΡΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ .

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ , Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΗΨΗ , Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ , Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΙΣ , ΤΟΥ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑΣ , ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ . ΤΟ ΦΟΝΤΟ ΚΑΙ Η ΦΙΓΟΥΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ . ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΔΕΝ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ . ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΕΤΑΙ . ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΕΣΑ, Η ΓΡΑΦΗ – ΠΙΝΕΛΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΑΣ ΣΚΕΨΗ . ΤΟ ΚΟΝΤΡΑΣΤΟ ΤΟΥ ΄΄ΑΜΠΑΤΜΑΝ΄΄ ΚΑΙ ΤΟΥ ΄΄ΓΚΛΑΣΣΙ ΄΄ Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΩΝ , ΟΙ ΤΟΝΟΙ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΛΑΜΠΕΡΟΙ , ΟΙ ΜΙΣΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ . ΌΛΑ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΣΑΣ ΑΙΣΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ . ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΣ …

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΛΛΑ Η ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΟΥ. ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗΣ . ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ . ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ . Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ ΑΛΛΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΓΜΟΣ ΕΞ’ ΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ .
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΜΕ ΚΑΘΑΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΟΥΜΕ. ΌΜΩΣ ΟΣΟ ΠΙΟ ΛΙΓΕΣ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ. ΊΣΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ . ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΕΙ.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΟΙΩΘΩ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ : ΦΡΥΔΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΟΥ ΔΑΦΝΙΟΥ . ΔΕΡΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΜΠΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ Η ΤΟΥ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ ΜΠΑΛΤΑΣΑΡ ΚΑΣΤΙΛΙΟΝΕ .
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ , ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ Η ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΩΝ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΘΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΖΩΝΤΑΝΑ . Ο, ΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ.
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ, ΟΣΟ ΚΙ’ ΄ΑΝ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ ΣΕ ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΕΡΓΩΝ.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Στέφανος Δασκαλάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1952. Από το 1970 έως το 1974 σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο το Γ. Μαυροΐδη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Γαλλία, όπου παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής αρχικά στη Λυών, ενώ από το 1978 έως το 1981 σπουδάζει ζωγραφική στο εργαστήριο του L. Cremonini στην École des Beaux-Arts του Παρισιού. Μαθήτευσε επίσης κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Το 1982 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου εγκαθίσταται στην Αθήνα. Μαζί με τους καλλιτέχνες Ειρ. Ηλιοπούλου, Γ. Ρόρρη, Εδ. Σακαγιάν και Μ. Φιλοπούλου σχηματίζουν μια άτυπη ομάδα «επιστροφής στη ζωγραφικότητα». Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών. Έχει παρουσιάσει το έργο του τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές εκθέσεις. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1982 στη Γκαλερί «Συλλογή», ενώ η πρώτη του συμμετοχή σε ομαδική έκθεση είναι το 1975 στην «Πανελλήνια Έκθεση». Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας, ανάμεσα τους η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας κ.α. Εικονογράφησε βιβλία (Π. Δημουλέα,Η γενεαλογία των Θεών, Αθήνα 1996).
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.





















"Στη ζωγραφική του προσπάθησε και μπόρεσε εξαρχής να συνδυάσει δημιουργικά τα διδάγματα των δασκάλων του, που αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικές παραδόσεις του ρεαλισμού του 20ού αιώνα.
Επιστρέφοντας το 1982 στην Αθήνα, εξέθεσε μια σειρά ελαιογραφιών που άσκησαν επίδραση σε πολλούς νεότερους ζωγράφους. Παράλληλα, τα έργα αυτά μπορούν να θεωρηθούν ως μια από τις πρώτες εκδηλώσεις του μεταμοντερνισμού στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια σειρά νεκρών φύσεων και εσωτερικών χώρων όπου απεικονίζονται τραπέζια, καβαλέτα, καρέκλες, τελάρα, βάζα, κανάτια, κουτιά, όλος ο χρήσιμος κι άχρηστος εξοπλισμός ενός εργαστηρίου κι ενός σπιτιού, στην ακαταστασία της καθημερινότητας του. Η οπτική του επικεντρώθηκε στην απεικόνιση των αντικειμένων, στη φαινομενικά τυχαία, αλλά εικαστικά προσεκτικά τοποθετημένη, διάταξη τους στο χώρο, στην ποικιλία της υφής και των ιδιαιτεροτήτων του υλικού τους. Μπόρεσε να φτάσει σε αξιόλογα αισθητικά επιτεύγματα με αυστηρή, σχεδόν φωτογραφική, σχεδίαση, ευαισθησία στην καταγραφή και των λεπτότερων τονικών μετατοπίσεων, χρωματική κλίμακα βασισμένη σε θερμά χρώματα, δίνοντας έμφαση στα γαιώδη, ιδιαίτερα στις σκιές, με σύνθεση μετωπική και προσεκτικά υπολογισμένη, ώστε να ισορροπεί και να συγκρατεί την ποικιλία των σχημάτων. Η πινελιά του καλλιτέχνη έρχεται σε ορισμένα σημεία με την ατημέλητη και πληθωρική ροή της να υπενθυμίσει τη χειροποίητη προέλευση του έργου δίνει επίσης συνειδητά μια νότα νεοτερισμού στην άψογη παραδοσιακή τεχνική του λαδιού που χρησιμοποιεί, καθώς υποσκάπτει την οφθαλμαπάτη και την ψευδαίσθηση της αναπαράστασης με την έμμεση αυτή υπόμνηση του υποκειμενισμού. Η γειτνίαση πολύτιμων κι ευτελών αντικειμένων, η παράθεση ευγενών και φτηνών υλικών, ενέχουν κριτικές προεκτάσεις. Ταυτόχρονα, η φθορά από τη μακρόχρονη χρήση των πραγμάτων, η γήρανση και η κόπωση των υλικών, η συχνά παρωχημένη αισθητική τους, αναδεικνύονται από το ζωγράφο με διάθεση όχι τόσο καταγραφής, όσο αφήγησης της κοινότοπης περιπέτειας τους διαμέσου των καιρών. Σ ένα βαθύτερο επίπεδο αναφαίνεται μια αίσθηση συμφιλίωσης με τη φθορά, μια κατάφαση μπροστά στην αναπόφευκτη ροή του χρόνου, μια ψυχική ηρεμία μέσα από τη γνώση και αποδοχή του αναπόφευκτου.


Σε μια δεύτερη σειρά έργων του, η σχεδόν απόκρυφη αυτή αλληγορία περνά πλέον σε πιο ευκρινείς συμβολισμούς. Ο ζωγράφος αφήνει την προσχηματικά αδιάφορη αφήγηση του τυχαίου και εισάγει μια περισσότερο ενεργητική και επιλεκτική όραση και στάση. Το καθημερινό αντικαθίσταται από το εφήμερο, το πολύχρωμο από το μονοχρωματικό, η ποικιλία από τη λιτότητα, το διάχυτο φυσικό φως από το μονοεοτιακό και τεχνητό, τα ανάλαφρα περάσματα από το φως στη σκιά δίνουν τη θέση τους στις σκληρές αντιθέσεις, ο ορίζοντας ανεβαίνει πολύ ψηλά, καθώς το θέμα έρχεται να εκταθεί μπροστά, σχεδόν κάτω από τα πόδια του θεατή. Οι εσωτερικοί χώροι γυμνώνονται πλέον από το φορτίο των πραγμάτων και των αντικειμένων και εκτείνονται ασαφείς ως προς τις διαστάσεις τους, με ελάχιστα εγκαταλειμμένα έπιπλα. Φρέσκοι καρποί που διάσπαρτοι ωριμάζουν και σαπίζουν στο κενό πάτωμα, φύλλα που αποξεραίνονται διάσπαρτα και αυτά, εδώ κι εκεί μερικά κανάτια και κάποια λίγα αντικείμενα συγκρατούν το φως, που σκληρό εντείνεται, ρίχνοντας τις βαριές σκιές τους σαν παραμορφωμένα είδωλα να διατρέχουν δυναμικά και ακτινωτά το χώρο. Τα πάντα συντείνουν σε μια chiaro-souro χρωματική κλίμακα, που αναδεικνύει ακόμα πλουσιότερη τη λίγη χρωματική καθαρότητα που διαφυλάσσει ο καλλιτέχνης για να την αποθέσει μόνο στη φωτισμένη πλευρά των φρούτων και των αντικειμένων. Σε μια τρίτη σειρά έργων, με θέμα πάλι το εργαστήρι του καλλιτέχνη, η οπτική του διευρύνεται σε μια πληρέστερη καταγραφή του χώρου, καθώς τα σημεία φυγής τοποθετούνται στο κέντρο του έργου. Μέσα σε μεγάλους, σχεδόν άδειους χώρους, εκτίθενται αποφάγια, αναποδογυρισμένα έπιπλα, ξεχαρβαλωμένα ψυγεία, πανιά, καλώδια, σκουπίδια, ό,τι κι όπως αφήνεται στην τύχη του, σαν ύστερα από μια φυγή. Τα πάντα πλέον έχουν αυτά τα έργα το χαρακτήρα του τελεσίδικα εγκαταλειμμένου και της επιτελεσμένης καταστροφής.



Στο σύνολο του έργου του, ο καλλιτέχνης, πέρα από την απλή αναπαράσταση και τον επιδέξιο νατουραλισμό, προχωρά προς μια ζωγραφική όπου διακριτικά εκφράζει προσωπικούς του στοχασμούς και ερωτήματα κοσμοθεωρητικής τάξης. "http://www.kapopoulosart.gr

Ατομικές Εκθέσεις

2006 Aίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα

1995 Galerie Flak, Παρίσι

1992 Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα

1987 Δημοτική Πινακοθήκη, Λάρισα

1985 Γκαλερί Αργώ, Αθήνα

1982 Γκαλερί Συλλογή, Αθήνα



Ομαδικές Εκθέσεις (επιλογή)

2013 Η γενιά του ’80 - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

- Παράρτημα Σπάρτης (Κουμαντάρειος Πινακοθήκη), Σπάρτη

2013 Σωματογραφίες - Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

- Παράρτημα Ναυπλίου, Ναύπλιο

2012 Ellenico Plurale – Dipinti dalla Collezione Sotiris Felios, Complesso del

Vittoriano, Ρώμη (επιμέλεια Giuliano Serafini)

2012 Μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Έργα από τη Συλλογή

Σωτήρη Φέλιου, Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος

(επιμέλεια Ειρήνη Οράτη)

2012 FacetoFace – ένας συλλέκτης και οι καλλιτέχνες, Μουσείο Φρυσίρα

Σύγχρονη Ευρωπαïκή Ζωγραφική, Αθήνα (επιμέλεια: Βλάσης

Φρυσίρας, Χριστίνα Σωτηρόπουλου)

2012 Οινοποιείο, Lemos Center, Αθήνα (επιμέλεια ‘Ιρις Κρητικού)

2011 Σώματα – Τόποι. Σύγχρονη ελληνική ζωγραφική από τη Συλλογή

του Αντώνη και της Άζιας Χατζηιωάννου, Ελληνικό Ίδρυμα

Πολιτισμού – Παράρτημα Βερολίνου (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2011 Πτολεμαΐδα Άνοιξη 2011- Παραστατική Ζωγραφική,

Παλαιοντολογικό & Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας, Δήμος Εορδαίας

(επιμέλεια: Τατιάνα Σπινάρη)

2010 Αποδομώντας τον καμβά – Επινοώντας την εικόνα-‘Εργα από τη

συλλογή Αντώνη και ‘Αζιας Χατζηιωάννου, Δημοτική Πινακοθήκη

Θεσσαλονίκης (επιμέλεια: ‘Ιρις Κρητικού)

2010 Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου,

Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη

2010 Ανθρώπινα Μέτρα, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Μελίνα»

(επιμέλεια: ‘ΙριςΚρητικού

2009 Greek Colour. SixteenContemporaryArtists, Υπουργείο Τουρισμού,

Sotheby’s, Λονδίνο (επιμέλεια: Μαρίζα Καλογεροπούλου-Φασιανού)

2009 Ambassadors of Contemporary Greek Art, Three Generations of

Painters, Exhibition at the Hellenic Museum, Greek National Tourism

Organization, Μελβούρνη, Αυστραλία

2009 Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, Hellenic Museum, Μελβούρνη

2009 Υδατογραφώντας το ελληνικό τοπίο, Πινακοθήκη Σύγχρονης

Βαλκανικής Τέχνης, Λήμνος (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2009 Συνέβη στην Αθήνα, Πολιτισμικός Οργανισμός Δήμου Αθηναίων,

«Μικρή Άρκτος» (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2009 Το βλέμμα του χρόνου, ιστορίες εικόνων. Πίνακες από τη συλλογή

Σωτήρη Φέλιου. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμέλεια: Ειρήνη

Οράτη)

2008 Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών. Η ιστορία ενός εργαστηρίου,

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (επιμέλεια: Νέλλη Κυριαζή)

2008 GreekArtToday. Eight Contemporary, Belgravia Gallery, Mayfair,

London (επιμέλεια: Γιώργος Σταθόπουλος)

2008 ExperiencingGreece, Υπουργείο Τουρισμού, Πεκίνο, Κίνα (επιμέλεια:

Ίρις Κρητικού)

2008 Η Αίγινα των Ζωγράφων, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

«Μελίνα» (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2007 Όψεις της μορφής – σημάνσεις του τοπίου, Έλληνες ζωγράφοι από

τη συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου στη Δημοτική

Πινακοθήκη Χανίων (επιμέλεια: Ίρις Κριτικού)

2007 Greek Art Today. Twelve Contemporary Artists, Belgravia Gallery,

Λονδίνο (επιμέλεια: Γιώργος Σταθόπουλος)

2007 Γενέθλιος Τόπος, Alpha Trust, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμέλεια:

Ίρις Κρητικού)

2007 Πάντ’ ανοιχτά πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου...,

Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, Πινακοθήκη Μοσχανδρέου,

Μεσολόγγι (επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)

2007 Εικαστικό Πανόραμα 2007. Καλλιτεχνική Καινοτομία, Σημειολογία

τών ‘Ορων της στη Νέα Εποχή, Υπουργείο Πολιτισμού, Κρατικό

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2006 ReflectionsfromGreece, The National Arts Club, ΝέαΥόρκη

(επιμέλεια: Κατερίνα Κοσκινά)

2006 Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα, Κολέγιο Ψυχικού, Αθήνα

(επιμέλεια: Ίρις Κρητικού)



2006 Εν Μηνί Εκατομβαιώνι, Marina Keas Gallery, Τζιά (επιμέλεια: Ίρις

Κρητικού)

2005 In Arte Veritas. Πλόες ΧΙ, Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως,

΄Ανδρος (επιμέλεια: Αθηνά Σχινά)

2005 Ιερή και Βέβηλη. Όψεις της γυναίκας στη σύγχρονη ελληνική

ζωγραφική, Δημοτική Πινακοθήκη, Χανιά (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2005 Ωδή στη Μητέρα, Βυζαντινό Μουσείο, Αθήνα

2005 Κ. Π. Καβάφης, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα

2004 Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα (επιμέλεια:

Μάρθα Χαλικιά)

2004 ReflectionsfromGreece, Absolute Americana Gallery, St. Augustine,

Φλόριντα, Αγώνων Πόλις, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (επιμέλεια:

Αθηνά Σχινά)

2003-

04 Ολυμπιακό Πνεύμα και Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, περιοδεύουσα

έκθεση, (επιμέλεια: Πέγκυ Κουνενάκη)

2003 Ζωγραφικές Συγγένειες, Γκαλερί Σκουφά, Αθήνα

2003 Νέα Εικονολατρεία. Θριαμβευτική επιστροφή της ζωγραφικής

αναπαράστασης Fine Arts Καπόπουλος, Αθήνα (επιμέλεια: Χάρης

Καμπουρίδης)

2002 ΑνθρωπογεωγραφίαΙ, Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα

2001 Figurazione Europea, Galleria Forni, Μιλάνο (επιμέλεια: Alessandro

Riva)

2000 2.000 Κονσέρβες, Λιθογραφείο της οδού Πειραιώς, Αθήνα (επιμέλεια:

Αλέξης Βερούκας, Νίκη Νικονάνου, Νίκος Στεφάνου)

1997 Δέκα Έλληνες Παραστατικοί Ζωγράφοι από τη Συλλογή της

Πινακοθήκης Κουβουτσάκη, Casino Knokke, Galerie Jan de Maere,

Βέλγιο και Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη (επιμέλεια: Θάλεια

Στεφανίδου, στο πλαίσιο της «Θεσσαλονίκης Πολιτιστικής

Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1997»)

1997 Δάσκαλοι και Μαθητές. Μια πρόταση ανάγνωσης, Γκαλερί

Αστρολάβος, Αθήνα, Γκαλερί Μεταμόρφωση, Θεσσαλονίκη

(επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης)

1997 Εικαστικό Αφιέρωμα, Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Τεχνόπολις

Δήμου Αθηναίων

1996 Αφιέρωμα στον Περικλή Πανταζή, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, Μέτσοβο

(επιμέλεια: Όλγα Μεντζαφού-Πολύζου)

1996 Φόρος τιμής στον Paul Verlaine, Γαλλικό Ινστιτούτο, Πειραιάς

1992 Εuropart, Γενεύη (συμμετοχή με Αίθουσα Τέχνης Αθηνών)

1991-

94 Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική. Συλλογή Βλάση Φρυσίρα,

Πινακοθήκη Πιερίδη, Γλυφάδα, (1991), Πνευματικό Κέντρο Δήμου

Αθηναίων, Αθήνα, Δημοτική Πινακοθήκη, Ρόδος, Αίθουσα Τέχνης και

Συναυλιών, Ύδρα (1992), Βυζαντινό Μουσείο, Ζάκυνθος (1993),

Νεώρια, Χανιά, Γενί Τζαμί, και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο,

Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη (1994) (επιμέλεια:

Τάκης Μαυρωτάς)

1990 Vers un Nouvel Humanisme: Jeunes Peintres Grecs à Paris, Centre

Culturel de Villejuif, Παρίσι (επιμέλεια: Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα)

1988 Ζωγραφική για ένα Τραπέζι, Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

(επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης)

1988 Ελληνική Ζωγραφική 1968-1988, Musée Royal des Beaux Arts,

Βρυξέλλες, οργάνωση Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου

Σούτζου

1985 Νέοι Έλληνες Ζωγράφοι. Διαδρομές, Αθήνα Πολιτιστική

Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Πινακοθήκη Δ. Πιερίδη (επιμέλεια: Ντόρα

Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Μάνος Στεφανίδης)

Πηγές : http://ht.ly/qUr8V
http://www.gallery.gr/
http://www.thf.gr/
http://www.kapopoulosart.gr

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Χάρης Κοντοσφύρης Ερείπιο - Εξερευνώντας τον Χαμένο Χώρο με την συμμετοχή των Μανόλη Ρωμαντζή και Νικόλα Καρναμπατίδη




Χάρης Κοντοσφύρης
Ερείπιο - Εξερευνώντας τον Χαμένο Χώρο
με την συμμετοχή των Μανόλη Ρωμαντζή και Νικόλα Καρναμπατίδη
26.11 – 28.12.2013

Εγκαίνια Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013, 19.00 – 23.00

Η εικαστική εγκατάσταση του Χάρη Κοντοσφύρη, με τετρακόσια ωδικά πουλιά και εικοσιοκτώ γλυπτικές συνθέσεις του Μανόλη Ρωμαντζή, θα παρουσιαστεί στη γκαλερί Λόλα Νικολάου, στη Θεσσαλονίκη στις 26 Νοεμβρίου 2013.
Επιμέλεια ηχητικής εγκατάστασης: Νικόλας Καρναμπατίδης.*
Η αισθητική δεν αναπτύσσεται στο κενό. Τα πράγματα φανερώνονται στο διάκενο που καλύπτει ένα ερείπιο. Ένα ερείπιο αποτελεί σύμβολο αναξιότητας μιας μισοξεχασμένης εποχής. Όταν είσαι στο παρόν και το ζεις, ερωτήματα για το τι συνέβη στην ιστορία, πότε και γιατί μπορεί να υπάρχει τόση νοσηρότητα γύρω από τους σύγχρονους οικονομικούς και πολιτικούς πολέμους, απαντώνται με ολοφάνερα παραδείγματα επικοινωνίας και τέχνης που λειτουργούν ως εργαλεία υπολογισμού της μνήμης.
Η ιστορική μνήμη σκαλίζεται για να κατανοηθεί το ανακόλουθο παρόν. Η συγκινησιακή υφή του παρελθόντος στη δύσκολη εκταφή παλαιότερων γεγονότων, στο απαισιόδοξο συγκυριακό παρόν, προτείνεται ως μια ιστορία φόβου, ανησυχίας και αμφιβολίας.
Τετρακόσια ωδικά πουλιά εύλαλα, αποπροσανατολίζουν την επιθυμία για μια καινούργια ζωή. Tα εικοσιοκτώ εξαίρετα γλυπτά του Ρωμαντζή ανασκάπτουν στο φως του παρόντος, ειδώλια παριών, μικρά αναθήματα ελληνικής άνθρωπο-φυσιογνωμίας, στις ρωγμές της ερειπιώδους ιστορίας της ζωής ταραγμένων ανθρώπων που έζησαν στο γεωγραφικό χώρο της ηπειρώτικης γης, την οποία καταβρέχουν οι θάλασσες της ανατολικής Μεσογείου.
Για ποιο λόγο οι: Κοντοσφύρης, Ρωμαντζής και Καρναμπατίδης, να στήσουν μια διανοητική εικαστική αναπαράσταση για την ελλειπτικότητα του Όλου;
Σε μια κοινωνία αδιάκοπης μαζικής ψυχαγωγίας, ο διανοούμενος έχει αντικατασταθεί από τον διάσημο μιντιακό καλλιτέχνη. Η επιδίωξη της λογικής και της κοινωνικής αλλαγής, έχει παρατηθεί στις αυτόματες ενέργειες ενός κόσμου, καθαρά ορθολογικών ατόμων που υποτίθεται μεγιστοποιούν τα οφέλη τους μέσω μιας αγοράς που λειτουργεί ορθολογικά και τείνει φυσικά, όταν δεν επηρεάζεται από εξωτερικές παρεμβάσεις, προς μια μόνιμη ισορροπία υπνωτιστική. Δεν έχουμε δει ακόμη τα αποτελέσματα της πλανητικά θορυβώδους αυτοέκφρασης μέσω Facebook και των εξισωτικών ιδεωδών του διαδικτύου…
…Γι αυτό, τόσα εμπόδια, τόσα απροκάλυπτα τιτιβίσματα, τόση πύκνωση στην ανάπτυξη της εικαστικής εγκατάστασης. Όλα τα έργα σε ενοχλούν. Πρέπει να τα ανακαλύψεις μέσα σε ένα δάσος Αναμνήσεων, Φωνών και Ρωγμών. Πρέπει να νοιώσεις τον μέχρι τότε άδικο καταμερισμό ιδιοκτησίας εξ αίματος και εδάφους του Χώρου.
Εξερευνώντας το χαμένο και εγκαταλελειμμένο Χώρο, ανακαλύπτεις ότι η Ζωή έχει εξαιρέσει. Περιοχές που έχουν χαθεί για πάντα, σαν να κοιτάς πίσω σου και να μη βλέπεις τίποτα, και πολύ μεγάλες διάρκειες χρόνου, χαμένες από παντού.
Μια συνεχής απώλεια της πραγματικότητας. Μια συνεχής απώλεια του τώρα σε ποτέ.
Αυτά ομολογεί και ο Δημήτρης Δημητριάδης, για την ανεπίστρεπτη διάρκεια του χώρου που μετατρέπεται σε τάφο ενός ανθρώπου, που είναι Άνθρωπος αν δεν έχει άμεση δράση στο πριν.
Οι καλλιτέχνες, στην εικαστική εγκατάσταση «Ερείπιο» καταργούν τα διαχωριστικά του Όλου και συνδέουν σε ενότητα, το μέρος/ερείπιο, σύμφωνα με όλες τις τροπικότητες που συντελούν στη συνειδητοποίηση του εαυτού μας.
Ερείπιο είναι η ανεπάρκεια του εαυτού μας…


Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πε., Πα.: 12.00 – 20.00 / Τε., Σα.: 12.00 -15.00


LOLA NIKOLAOU_ART GALLERY
52 tsimiski street, Thessaloníki



Ερείπιο -Στήνοντας την έκθεση στην Λόλα Νικολάου




Φωτογραφίες του Νικόλα Καρναμπατίδη

Περισσότερες Πληροφορίες Εδώ



























































Κοντοσφύρης Χάρης βιογραφικό :


Χάρης Κοντοσφύρης
Ο Χάρης Κοντοσφύρης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1965.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Χατζίκου στην Αθήνα (1984-1987) και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (1987-1993).
Συνολικά έχει πραγματοποιήσει 14 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Από το 2007 διδάσκει το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών το Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το 2010 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα).


http://www.harriskondosphyris.com

http://floroieikastikoi.blogspot.com

Τίτλοι βιβλίων του στη βάση Βιβλιονέτ

(2010) Έσοπτρο +, Futura [κείμενα, έργα]

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2009) Trauma Queen, Futura [κείμενα, επιμέλεια]

(2008) Από τη λαϊκή στο χαμάμ. Τέχνη εκτός., Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης [εισήγηση]

Λοιποί τίτλοι

(2007) Συλλογικό έργο, Γενέθλιος τόπος, Alpha Trust [ζωγραφική]

(2003) Έσοπτρο, Futura [επιμέλεια]

Ατομικές εκθέσεις

2010 Συνέκθεση του Χάρη Κοντοσφύρη, Χριστίνας Μήτρεντσε, Γιώργου Ταξιαρχόπουλου, *Γκαλερί Λόλα Νικολάου και Kalos & Klio Showroom, Θεσσαλονίκη

Δύση, *Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος», Ελευσίνα, Επιμέλεια: Λουϊζα Καραπιδάκη

2009 "Ηλεκτρικό σπίτι", Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα

2008 Κιβωτός του Απόδημου, *notoshome, Πλατεία Κοτζιά, Αθήνα

Σύγχυση, Συνέκθεση του Γιώργου Τσακίρη και Χάρη Κοντοσφύρη, *Γκαλερί Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη

2007 ‘Home Sweet Prison’, * Galerie3 , Αθήνα

‘Adorno in Love’, *Globe City Gallery, Newcastle upon Tyne, Αγγλία

2005 ‘Adorno in Love’ επιμελήτρια: Tereza de Arruda, * Galerie3, Αθήνα

2004 ‘Athens-Beijing’, *Cheap Art, Αθήνα

2003 ‘Προβολή’ , *Galerie3, Αθήνα

2001 Ατομική Έκθεση, *Κουμαντάρειος Πινακοθήκη, θέα της, παράρτημα Εθνικής Πινακοθήκης, Σπάρτη

‘Εξομοιωτές’ (επιμελήτρια: Γωγώ Κολυβήρα), *Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου , Αθήνα

1999 ‘Έσοπτρα – Πίσω από τον καθρέφτη’ , *Galerie3, Αθήνα

1996 Έσοπτρα’, (επιμελήτρια: Κατερίνα Κοσκινά), *Gallery Kalfayan, Θεσσαλονίκη

1995 ‘Capricornus Caementum’ (επιμελητής:Χάρης Σαββόπουλος), *Αίθουσα Τέχνης Μύλος , Θεσσαλονίκη

1992 ‘Αρχιτεκτονική Μηχανή’, *Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα

Ομαδικές εκθέσεις

2011 Κακές Παρέες, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αθήνα

Περί μαγειρικής, Αίθουσα Τέχνης Τεχνοχώρος, Αθήνα

2010 Πάτερ ημών,kalos & KlioShowroom, Θεσσαλονίκη

Spoked, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αθήνα

Αντανακλάσεις, taf (theArtFoundation), Αθήνα

Γλυπτά στον Κήπο, Βοτανικός Κήπος Κεφαλονιάς (μόνιμη συλλογή), Ίδρυμα Φωκά-Κοσμετάτου, Αργστόλι Κεφαλονιάς (επιμελήτρια: Μπία Ππαδοπούλου)

Όασις εν αοάσει, Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονόπουλου, 50ο χλμ. Παλαιάς Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου (επιμελητές: Δημήτρης Μιχάλαρος, Παναγιώτης Φαμέλης)

Ερυσίχθων, σύγχρονη ανάγνωση του μύθου, Νύχτα και Μέρα των Μουσείων, Δίκτυο Μουσείων (Ελληνοαμερικανική Ένωση), Αθήνα | Ελευσίνα, Πολιτιστικό Κέντρο Κανελλόπουλου, Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας (επιμελήτρια: Λουίζα Καραπιδάκη).

Κοιτάσματα Τέχνης, Villa Serpieri του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου, Gallery “Καπλανών 5”, Λαύριο

Black Jack – 21 Artists (+4 Balladeers), Καζίνο Ρόδου (επιμελητής: Παναγιώτης Φαμέλης)

Oli-vie-r, Συνέκθεση στο τραπέζι-τοπίο, Μεκνές, Μαρόκο (επιμελήτρια ελληνικής συμμετοχής: Λουίζα Καραπιδάκη).

Art Athina 2010, Γκαλερί Λόλα Νικολάου, Αθήνα

Ομαδικήέκθεση, Petalouda Art Gallery, Νάξος

Η χαρά της ζωής, Ινστιτούτο της Δανίας, Αθήνα (έκθεση εμπνευσμένη από ομώνυμο το βιβλίο της Μαρίας Χαραμή)

2009 Το όμορφο δεν είναι παρά η αρχή του Τρομερού, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη (επιμελητής: Απόστολος Καλφόπουλος)

A pale shade of white/Όψεις του λευκού, Ίδρυμα Λουκά και Ευάγγελου Μπελλώνια, Φηρά Σαντορίνης (επιμελήτρια: Ίρις Κρητικού)

Καλοκαίρι 2009, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα

Silent dialogues/Σιωπηλοί διάλογοι, Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδας, Αγία Παρασκευή (επιμελητής: Μεγακλής Ρογκάκος)

Ιστορίες τοπίου. Από την παράδοση στην Αειφορία, Βασιλική του Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης (επιμελήτρια: Λουίζα Καραπιδάκη).

Συμφιλίωση μέσα από την τέχνη: Αντιλήψεις για τη Μουσουλμανική Μαντήλα,Πολυχώρος Αθηναΐδας και Άλεκτον, (επιμελήτρια: Λουίζα Καραπιδάκη).

2008 Η αισθητική ενεργοποίηση των ευτελών υλικών, Δεκέμβριος 2008 – Ιανουάριος 2009, fizzgallery, Αθήνα (επιμέλεια: Χρήστος Θεοφίλης)

Μικρές Ζωγραφιές, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα

Καλοκαίρι 2008, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα

Games without frontiers, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα (επιμελητής: Θάνος Σταθόπουλος)

Εικαστικό Πανόραμα στην Ελλάδα ΙΙ. «Καλλιτεχνική καινοτομία. Σημειολογία των όρων της στη νέα εποχή, 14 Δεκεμβρίου 2007 - 15 Φεβρουαρίου 2008, Μονή Λαζαριστών, Σταυρούπολη (επιμελητής: Χάρης Καμπουρίδης)

2007 Γενέθλιος τόπος,Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (επιμελήτρια: Ίρις Κρητικού)

Παράδοση κατ’ οίκον, CheapArt, Αθήνα (επιμελήτρια: Γκέλυ Γκρυντάκη)

Ανοιχτά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια. Οδοιπορικό στη Σύγχρονη Τέχνη, διοργάνωση: Υπουργείο Πολιτισμού, Αθήνα

Βοτανικός, 10+ εγκαταστάσεις στο χώρο του Βοτανικού, Αθήνα (επιμελήτρια: Ντόρα Θεοδωροπούλου)

RealiaMundi / Εγκόσμια, Ίδρυμα Κυδωνιαίως, Άνδρος (επιμελήτρια: Αθηνά Σχινά)

Εν-καταστάσεις, Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας «Α. Τάσσος» (επιμελητής: Μεγακλής Ρογκάκος)

Κοινός Τόπος ΙΙΙ, Urban Legends, Θέατρο Επί Κολωνώ (επιμελήτρια: Μαρίνα Λαγού)

Έκθεση χωρίς τίτλο ενάντια στην λογοκρισία, Ιάσονος 45, Κεραμεικός, Αθήνα

Art Athina 2007, Galerie 3, Αθήνα

Switch on Switch off, εκθεσιακός χώρος Switchon, Αθήνα (επιμελήτριες: Ε. Μαραγκάκη,Γ. Παπαδοπούλου)

«… ο ανανάς ο λουκουμάς, μαγειρεμένες ωμότητες», Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Διοργάνωση: Reconstruction Community.

2006 The age of innocence, SpiliotiProjects, Αθήνα

Cheap Art 12, Cheap Art, Αθήνα

Wo (+) Man, 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Πολιτισμικός Οργανισμός «Ανοιχτοί Ορίζοντες», CheapArt, (επιμελητής: Κώστας Θεωνάς), Αθήνα

One Minute, Alba, Αθήνα (επιμελητής: Μπάμπης Δερμάτης)

Φωνές με όλα τα χρώματα, (επιμελητής: Μπάμπης Δερμάτης), Αθήνα

A Souvenir from Greece, Spilioti Projects, Αθήνα

R.C.TECH Opening, Εταιρεία R.C.TECH(μαζί με τους Μανώλη Ζαχαριουδάκη, Μανώλη Χάρο και Ιωάννα Μισίου), Αθήνα

Κώδικας Τέχνης – Ένας εικαστικός αναγραμματισμός, Ιανός (επιμελήτρια: Μαρίνα Αθανασιάδου), Αθήνα

4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, Πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο, Αθήνα

Erotica, SpiliotiProjects, Αθήνα

Μετρώντας την αγάπη, Πολυχώρος Σταθμού του Μετρό Συντάγματος, Αθήνα

2005 A4 Project, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (επιμελήτρια: Άρτεμις Ποταμιάνου), Θεσσαλονίκη

160 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων (Πάρκο Ελευθερίας) (οργάνωση: Τμήμα Πολιτισμού του Συνασπισμού), Αθήνα

cartel, Δημόσια Έργα, Αθήνα

Cheap Art 1995-2005, Cheap Art, Αθήνα

Cheap Art 1995-2005, Αίθουσα Τέχνης Μύλος, Θεσσαλονίκη

The Art Show, Zina Athanassiadou Gallery, Θεσσαλονίκη

Art Athina 12 ’05, Galerie 3, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

Διαδρομές ψυχής, Ζάππειο Μέγαρο, Ιανουάριος 2005, Αθήνα (επιμελήτρια: Όλινκα Μηλιαρέση-Φωκά)

2004 Artiade | Olympics of Visual Arts, δημόσιο έργο, ολυμπιακή έκθεση, Αύγουστος 2004, Αθήνα, οργάνωση: Cultural Foundation Artiadee.V. (επιμελήτρια: TerezadeArruda)

www.OdePindArt.gr, Αύγουστος 2004, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

Athens by Art, Αύγουστος 2004, δημόσιο έργο, ολυμπιακή έκθεση (οργάνωση: Δήμος Αθηναίων, επιμελήτρια: Ειρήνη Σαββανή)

Αναφορά στον Γκύζη, Ιούλιος 2004, Το σπίτι των εκθέσεων, Φαλατάδος, Τήνος (επιμελητής: Νίκος Ξυδάκης)

Cheap Art, Ιούλιος 2004, Μύλος,Θεσσαλονίκη.

38οςΠαράλληλος – ΟΟρίζοντας, Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονοπούλου, Αθήνα.

Art Athina 11, ’04, Αθήνα.

Αθήνα, Μητρόπολη κατά λάθος;, Bios, Αθήνα / Βόλος / Λάρισα.

[επιμελήτρια: Όλινκα Μηλιαρέση-Φωκά (κατάλογος έκθεσης)]

Light between, Diana Gallery Down Town, Αθήνα / Βόλος.

[επιμελήτρια: Φαίη Τζανετουλάκου (κατάλογος έκθεσης)]

2003 E.U. 2003, Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα.

Art Athina 10 ’03, Galerie3, Αθήνα.

War Art, Gallery Ηώς, Αθήνα (επιμελητής: Κώστας Κυριακάκης)

2002 Το Μεγάλο Έσοπτρο, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη.

Πορφυρά Γαία, Χώρος Τέχνης “8”, Ρέθυμνο. (επιμελήτρια: Μαρία Μαραγκού)

Άνθρωποι – Πρόσωπα – Μορφές, Δημοτική Πινακοθήκη «Λ. Κανακάκης», Ρέθυμνο (επιμελήτρια: Μαρία Μαραγκού)

Zero Point, Cheap Art 2002, Α.Antonopoulou Gallery, Αθήνα

Αναποφάσιστος Μπους, Cheap Art 2002, Αθήνα

30cm x 40cm, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Αθήνα

Open Art, Λιθογραφείο της οδού Πειραιώς, Μοσχάτο (επιμελητής: Μπάμπης Δερμάτης)

2001 Ανταγωνισμός, Cheap Art, Αθήνα

Το πλήρωμα ενός άλλου χρόνου, Θωρηκτό Αβέρωφ, Φάληρο (επιμελήτρια: Νεφέλη Κονταρίνη)

Μάγια, Κτήμα Παυλίδη, Παιανία, Αθήνα

Φυρόγια 2001, Πορφυρή Γαία, Σίφνος. (επιμελήτρια: Μαρία Μαραγκού)

«Το ζευγάρι του DeStail» (1992), Christie’s (δημοπράτηση του έργου), Αθήνα.

Άριστον, Συλλογικό έργο με τους N. Καναγκίνη, E. Πρωτονοτάριου, A. Σκούρτη, Δ. Χρηστίδη και Μ. Μαραγκού, Κέντρο Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης, Κρήτη.

Καρέκλα-Καθρέφτης-Κόσμημα, Galerie3, Αθήνα

2000 20 Αδιανόητα Αντικείμενα, CheapArt, Αθήνα

“Greek Artists 1962 - ”, «Μικρή αρχιτεκτονική μηχανή No 760 1992», Christie’s (δημοπράτηση του έργου), Αθήνα

Com-Panis-Companion, Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα.

Το Αρχείο του Δεσμού, Ρέθυμνο και Θεσσαλονίκη.

Το έργο που θα αγοράσει το μετρό, CheapArt, Αθήνα.

Φυρόγια 2000. Ανδρείκελα στην άκρη της ύπαρξής τους, Σίφνος (επιμελήτρια: Μαρία Μαραγκού)

24 ηλιοβασιλέματα στη Θάσο, Galerie 3, Αθήνα. (επιμελήτρια: Ευριδίκη Τρισόν-Μιλσανή)

1999 Φυρόγια 1999, Κατολίσθηση στη Σίφνο, Σίφνος

Ουράνια Μηχανική, CheapArt, Αθήνα

1998 Ανάγλυφα Σχέδια, CheapArt, Gallery Επίκεντρο, Αθήνα

Νέα Αποκτήματα, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (κατάλογος έκθεσης)

1997Ανάγλυφα Σχέδια, CheapArt, Αθήνα

Η μετα-φορά της βίδας, Κτήριο Θεοδοσιάδη, Πειραιάς. [επιμελήτρια: Γωγώ Κολυβήρα (κατάλογος έκθεσης)]

Pain-t, Διαμέρισμα 15, Αθήνα

1996 IX Διεθνής Μπιενάλε Γλυπτικής, Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονοπούλου. (επιμελήτρια: Μπία Παπαδοπούλου)

1995 Natura Mater Artis, EAT-EΣA Αθήνα (επιμελητής: Μάνος Στεφανίδης)

Wipe your feet, Gallery ΑντωνίαΧαβάνη, Κέρκυρα

ArtAthina 3 ’95, Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

1994 ArtAthina 2 ’94, Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

100 cm x 100 cm, Gallery Θέμα, Αθήνα

Σημεία Επαφών, Citibank, Αθήνα. (επιμελήτρια: Αθηνά Σχοινά)

1993 Art Athina 1 ’93, Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

Έκθεση Αποφοίτων ΑΣΚΤ, Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα (κατάλογος έκθεσης)

1992 Κατολίσθηση, Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής Μαρμάρου, Θάσος. (επιμελήτρια: Έμυ Βαρουξάκη)

Σύγχρονο Αντικείμενο Τέχνης, Αίθουσα Τέχνης Μοιραράκη, Αθήνα

1991 Επίθεση στις αισθήσεις, Ίδρυμα ΔEΣTE, Αθήνα. [επιμελήτρια: Κατερίνα Καφοπούλου (κατάλογος έκθεσης)]

1988 Βαρκελώνη ’87-Μπολώνια ’88, Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, Αθήνα

Gallery Artio, Αθήνα

ΕΡΓΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ















Μανόλης Ρωμαντζής βιογραφικό






Μανόλης Ρωμαντζής

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτορας Παιδαγωγικών. Εργάστηκε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης και παράλληλα ασχολήθηκε κατά καιρούς με την Γλυπτική, τη Φωτογραφία, το Σχέδιο, την Αγιογραφία και τη Βιβλιοδεσία.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη Γλυπτική χρησιμοποιώντας ως υλικά κυρίως τον πηλό, τον γύψο, το ξύλο, το σίδερο και τον μπρούτζο, τα οποία συνδυάζει και με διάφορα άλλα υλικά.

Δασκάλους είχε στο Σχέδιο τον Βρασίδα Βλαχόπουλο, στην Ξυλογλυπτική τον Ευάγγελο Μόσχο, στην Αγιογραφία τον Σπήλιο, στην Βιβλιοδεσία τον Γιώργο Αβαγιανό και στην Γλυπτική τον Στέλιο Σάρρο.

Συμμετοχή Σε Εκθέσεις

2010 Πολιτιστικό Πάρκο «Σταύρος Κώτσης», Αγία Παρασκευή

2011 Πολιτιστικό Πάρκο «Σταύρος Κώτσης», Αγία Παρασκευή

2011 Γαλαξείδι

2011 Γκαλερί Συν, Αθήνα

2012 Πολιτιστικό Πάρκο «Σταύρος Κώτσης», Αγία Παρασκευή

2012 Κύθνια 2012, Κύθνος

2013 «Ανοιξιάτικα Παραμύθια του Κόσμου», ArtBooCafe, Αθήνα

2013 Αποθετήριο της Γκαλερί Τεχνοχώρος, Αθήνα

2013 Πολιτιστικό Πάρκο «Σταύρος Κώτσης», Αγία Παρασκευή

2013 «Εικαστική Έκθεση», Τεχνόπολις Γκάζι, Αθήνα

2013 «Θερινή Ανάβαση», Γκαλερί TITANIUM, Αθήνα


Επισκεφτείτε το μπλογκ του http://www.manolisromantzis.com/home/




ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ



ΕΡΩΤΙΚΑ


Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ








ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ
Και ο Νικόλας Καρναμπατίδης Από τη Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας που έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις


*Υ.Γ.
Το video-art του Νικόλα Καρναμπατίδη :